Living In Fear - Dali's Dilemma

The light remains on tonight

A blanket is my shield

Right from the start, I’m falling

Slow motion, I try to scream

Nobody hears the muted cries

Dreams are crashing from side to side

Fading away, before me

Lying helpless can barely breathe

Living in his fear until the break of dawn

And your hand lies just out of reach

So I’m calling your name to the sky

I hope that someday you’ll reply

So I’m calling your name to the sky

And maybe someday you’ll reply

He’s feeling the emptiness

The absence of the voice

So many days, so many promises

Retrace the years I knew you

Faded away, before me

Lying helpless, can barely breathe

Nobody hears the muted cries

Dreams are crashing from side to side

Living in his fear until the break of dawn

And your hand lies just out of reach

So I’m calling your name to the sky

I hope that someday you’ll reply

So I’m calling your name to the sky

And maybe someday you’ll reply

One day you’re here, the next you’re gone

In a spinning world, in this spinning world

Your memory lives on

The light stays on tonight

A blanket is my shield

Right from the start, I’m falling

Slow motion, I try to scream

Nobody hears the muted cries

Dreams are crashing from side to side

Fading away, before me

Lying helpless can barely breathe

Living in his fear until the break of dawn

And your hand lies just out of reach

So I’m calling your name to the sky

I hope that someday you’ll reply

So I’m calling your name to the sky

And maybe someday you’ll reply

Het licht blijft vanavond aan

Een deken is mijn schild

Vanaf het begin val ik

Slow motion, ik probeer te schreeuwen

Niemand hoort de gedempte kreten

Dromen gaan van links naar rechts

Verdwijnend, voor mij

Hulpeloos liggen kan nauwelijks ademen

Levend in zijn angst tot het aanbreken van de dag

En je hand ligt net buiten bereik

Dus ik roep je naam naar de hemel

Ik hoop dat je op een dag antwoordt

Dus ik roep je naam naar de hemel

En misschien zul je ooit antwoorden

Hij voelt de leegte

De afwezigheid van de stem

Zoveel dagen, zoveel beloften

Ga terug in de jaren dat ik je kende

Vervaagd, voor mij

Hulpeloos liggen, kan nauwelijks ademen

Niemand hoort de gedempte kreten

Dromen gaan van links naar rechts

Levend in zijn angst tot het aanbreken van de dag

En je hand ligt net buiten bereik

Dus ik roep je naam naar de hemel

Ik hoop dat je op een dag antwoordt

Dus ik roep je naam naar de hemel

En misschien zul je ooit antwoorden

De ene dag ben je hier, de volgende ben je weg

In een draaiende wereld, in deze draaiende wereld

Je herinnering leeft voort

Het licht blijft vanavond aan

Een deken is mijn schild

Vanaf het begin val ik

Slow motion, ik probeer te schreeuwen

Niemand hoort de gedempte kreten

Dromen gaan van links naar rechts

Verdwijnend, voor mij

Hulpeloos liggen kan nauwelijks ademen

Levend in zijn angst tot het aanbreken van de dag

En je hand ligt net buiten bereik

Dus ik roep je naam naar de hemel

Ik hoop dat je op een dag antwoordt

Dus ik roep je naam naar de hemel

En misschien zul je ooit antwoorden