Стрэнджлава - DAKOOKA

Оказалась ветрами задобрена

И осталась один на один

Зимой устаю от тебя,

Но на юг теперь ни ногой

Накануне перо под ребрышко

В путь-дорогу, небось, с рекой

Узнаю не мои глаза

Обманула себя собой

Мимо наших с тобой райончиков

Теперь нет меня там, родной

Теперь я холоднее льда

Хорошо ли мне быть такой?

Хочу ли я быть такой?

Звезды горят им остается тишь

Ласковый взгляд за ними несет мой след

Свет, дыхание крыш

Оказалась ветрам задобрена

В путь-дорогу, небось, с рекой

Узнаю не мои глаза

Звезды горят им (Обманула себя)

Звезды горят им (Обманула себя)

Звезды горят им (Обманула себя)

Звезды горят им (Обманула себя)

Bleek gestild te zijn door de wind

En alleen gelaten

Ik word moe van je in de winter

Maar nu geen voet naar het zuiden

Aan de vooravond van de veer onder de rib

Op de weg, denk ik, met de rivier

Ik herken mijn ogen niet

ik heb mezelf voor de gek gehouden

Met jou langs onze wijken

Nu ben ik er niet, schat

Nu ben ik kouder dan ijs

Ben ik goed om zo te zijn?

Wil ik zo zijn?

De sterren branden, ze blijven achter met stilte

Aanhankelijke blik achter hen draagt ​​mijn spoor

Licht, adem van daken

Het bleek gestild te zijn door de wind

Op de weg, denk ik, met de rivier

Ik herken mijn ogen niet

De sterren branden voor hem (Ik heb mezelf bedrogen)

De sterren branden voor hem (Ik heb mezelf bedrogen)

De sterren branden voor hem (Ik heb mezelf bedrogen)

De sterren branden voor hem (Ik heb mezelf bedrogen)