Drown in Havoc - Cytotoxin

Life takes the first breath

In a sphere of adaptation

Atmospheric ozone

As requirement for survival

Wiped out biomass

In a charged atmosphere

Solar radiation

Emerges through the passage

Toxic waste infests the shores

Drown in havoc

Evolution shows no remorse

Drown in havoc

Blackened ice

Stained with grime

As awareness

Fades to black

Divided nations

Out of excuses

Mankind crawling

Over the graves

Breathing ash under a burning sky

Drown in havoc

Rivers and veins are running dry

Drown in havoc

Drown in havoc

Toxic waste infests the shores

Drown in havoc

Evolution shows no remorse

Drown in havoc

The earth weeps the tears

That human eyes don’t dare to shed

All life got torn from coasts

Hostile death zones around all continents

Drown in ash

Between drought and frost

Atoms deconstruct the crown of creation

Biomass weapon, activated self-destruction

While the wind carries weeping sorrow over the graves

Witnesses of annihilation cry into protective masks

Trampled and crushed by the own global footprint

Hoping to write legacy, man became history

Toxic waste infests the shores

Drown in havoc

Evolution shows no remorse

Drown in havoc

Breathing ash under a burning sky

Drown in havoc

Rivers and veins are running dry

Drown in havoc

Het leven neemt de eerste adem

In een sfeer van aanpassing

Atmosferische ozon

Als vereiste om te overleven

Weggevaagde biomassa

In een geladen sfeer

Zonnestraling

Komt naar voren door de doorgang

Giftig afval teistert de kusten

Verdrinken in ravage

Evolutie toont geen berouw

Verdrinken in ravage

Zwart ijs

Bevlekt met vuil

Als bewustzijn

Vervaagt naar zwart

Verdeelde naties

Geen excuses

De mensheid kruipend

Over de graven

As inademen onder een brandende hemel

Verdrinken in ravage

Rivieren en aderen staan ​​droog

Verdrinken in ravage

Verdrinken in ravage

Giftig afval teistert de kusten

Verdrinken in ravage

Evolutie toont geen berouw

Verdrinken in ravage

De aarde huilt de tranen

Die menselijke ogen niet durven te werpen

Al het leven werd verscheurd van kusten

Vijandige doodszones rond alle continenten

Verdrinken in as

Tussen droogte en vorst

Atomen deconstrueren de kroon van de schepping

Biomassawapen, geactiveerde zelfvernietiging

Terwijl de wind huilend verdriet over de graven draagt

Getuigen van vernietiging huilen in beschermende maskers

Vertrapt en verpletterd door de eigen wereldwijde voetafdruk

In de hoop nalatenschap te schrijven, werd de mens geschiedenis

Giftig afval teistert de kusten

Verdrinken in ravage

Evolutie toont geen berouw

Verdrinken in ravage

As inademen onder een brandende hemel

Verdrinken in ravage

Rivieren en aderen staan ​​droog

Verdrinken in ravage