Ultima Madre - Cultus Sanguine

Lo scorrere del tempo oramai non ha alcun senso

Qui nell’ultima dimora, fredda ed eterna amante

Il mio ultimo pensiero vaga disperato nella tenebra del dubbio

Quale senso può avere una vita di speranze ed illusioni

Di sano talento ed arte suprema

Quando comunque, nera e sicura, l’unica certezza è la tomba

Una silenziosa ultima madre

Ti adorerà nelle fredde ed ormai rigide spoglie… al verbo

Het verstrijken van de tijd heeft nu geen zin

Hier in het laatste huis, koude en eeuwige minnaar

Mijn laatste gedachte dwaalt wanhopig rond in de duisternis van twijfel

Welke zin kan een leven van hoop en illusies hebben?

Van gezond talent en opperste kunst

Wanneer echter zwart en veilig is, is de enige zekerheid het graf

Een stille laatste moeder

Hij zal je aanbidden in de kou en nu een rigide gedaante ... in het werkwoord