Adrift - Cult Of Luna

In his arms, locked in that iron grip nothing will reveal

Follow these footsteps and we will reach the bottom

I tumbled down the road that bears his name

Here he dwells, here he prospers and pushes us towards the end

When we are drifting against the tide

Colliding with the very air we breathe

Somewhere the tracks inwards must lead out

A grasp of hope that defeats the will

Always pushed away

Always nothing

In zijn armen, opgesloten in die ijzeren greep zal niets onthullen

Volg deze voetstappen en we zullen de bodem bereiken

Ik tuimelde de weg af die zijn naam draagt

Hier woont hij, hier gedijt hij en duwt hij ons naar het einde

Wanneer we tegen de stroom in drijven

Botsen met de lucht die we inademen

Ergens moeten de sporen naar binnen leiden

Een greintje hoop dat de wil verslaat

Altijd weggeduwd

Altijd niets