Moths - Cubbiebear

I let 'er back, wasn’t as easy as I thought it’d be

Solving thoughts of self-worth, getting over you

Feeling all these feet that I’m underneath

The words are coming about as easy as

My peace that it swallows in between

And I’m lost with she consuming my thoughts

Turning he to he is something I don’t need

Right, afraid of you, or afraid of me?

Aging the lesson, living in future’s worry

I could never see, so I’m allowed to question

And it’s not to leave us left guessing

I just wanna breath with a chest free of tension

Have an answer that defines the meaning

It’s hard to believe though right?

Honesty, now even the truth is hard to read

So we coop up afraid to speak and stay silent just be

'Cause anger follows the word we, and we don’t get

We try, look pathetic, regret that warmth or freeze

I’ll stand rejected these words infest

And now hurt is a cure, wings spread be free

And I’ll try to be

Sometimes I’m guessing the lessons learned

Are stretched in tethered seams, seems to stretch

Mixing up my thoughts, fuckin' up my speech

And the circle circle’s

Starts at the scene where you decide to leave

And I can’t pretend to not see if you’re right

Cause if I was you I guess, I would hate me

Yeah I felt like that way for like, I 'dunno, for a while, uh, I was like,

too busy trying to like, fix a thing, and keep it alive

This is why I step regardless of fate

I move from you, feeling sick and afraid

Foot at a time every day more empty

So I paint but everything bleeds gray

You want proof that I move from what I do

With every truth seen as excuse

What’s the use of blame?

Already bruised

And claimed everything that we went through

I’m out of pockets to hold this shame with

So sick of past and pain you keep placed in

So I mass mistakes and turn facing a grudge

That claim them, hoping it won’t hate it

But it’s a monster, it’s not solid

My hands go right through

So dark and abused, a shadow to hide promises

We used to hold on to

The only conviction that’s said so plain

Is against in defense of misjudged statements

Till we shake in rage you hold aim with a weight

To carry my name in

I’m making you look like a bad person, right?

Is that what you’d say?

I can’t feel guilty all the time

And there’s only so much I could take

So the stress made a space in old is a tell in the mirror

Only we don’t grow, just age to the point of defeat

And it shows, straining to speak but just don’t

As awful as I ever was

Hoping for hope, grabbing at air with stares so cold

And a person who crumbles in between holds

I sift through it looking for gold, but find, that I won’t

You know what?

That’s always like the weird part too, like when people break up

and it gets like, ugly and terrible.

Like how come they can’t just remember,

like when they met, they saw something beautiful in each other.

They found an attractive person they’re like, you know, 'I wanna find out more

about them, they seem incredible, they seem very nice, they seem…

blah blah blah' and you learn about that person.

Why’s it all have to get ugly?

Why can’t it just be remembered that, it started because you fuckin' liked

each other

This distance creates a space

We fill with fingers pointing cross-ways

And hold our hearts, pledging our side

So brave but afraid to step off base

Such a waste of air to fill words when

Our exhales that hope to help cure just hurt

And we search through what’s heard for comfort

But keep finding an ugly person

It’s pathetic, someone’s gotta say it

At this point, I’ve run out of guilt

Somewhere between my try and your pride

Free will has turned this to an easy kill

Mistakes are made at times, I’m not perfect

And worse shit you could even claim

But a better person forgives and moves on

Blame threads every glance that you make

I’m losing my will to care or be there, be alone

If the truth is mutual, I know, my silence is hell

where you told take note

Poke the bear beware the path you chose

Cause you my belly up

And I ought to know the same shot

I could show where you rot

I could push and prod till you fold

But I’m not I won’t

I could but I don’t

I hold that fault to my chest

One hand waving my best, drowning

Afraid of distance but let

The two of us left upset, stop shouting

Assuming a mess, the toll it takes to just rest

In peace each piece still counting

Ways to forget, unless it’s a win it’s just stress

In address to nothing amounting

So let’s just bet on downing each other again

Prep that poker face, push all in

You’re all verse to all of me, blood and skin

Who wins can say let’s just be friends

And flaunt it, other pretends to not lose face

Gives in, smiles that keep up in company

But never feel safe, neglects, reject, just blend in

Ik liet 'er terug, was niet zo eenvoudig als ik dacht dat het zou zijn

Gedachten over eigenwaarde oplossen, over je heen komen

Al deze voeten voelen waar ik onder sta

De woorden komen zo gemakkelijk tot stand als

Mijn vrede die het tussendoor opslokt

En ik ben verdwaald omdat ze mijn gedachten verteert

Hij naar hem keren is iets wat ik niet nodig heb

Juist, bang voor jou of bang voor mij?

Ouder worden met de les, leven in de zorgen van de toekomst

Ik kon het nooit zien, dus ik mag het vragen

En het is niet om ons in het ongewisse te laten

Ik wil gewoon ademen met een borst vrij van spanning

Heb een antwoord dat de betekenis definieert

Het is echter moeilijk te geloven toch?

Eerlijk gezegd, nu is zelfs de waarheid moeilijk te lezen

Dus we sluiten ons op, bang om te spreken en zwijgen, wees gewoon

Want woede volgt het woord we, en we snappen het niet

We proberen het, zien er zielig uit, hebben spijt van die warmte of bevriezen

Ik sta verworpen deze woorden teisteren

En nu is pijn een remedie, gespreide vleugels zijn vrij

En ik zal proberen dat te zijn

Soms raad ik de geleerde lessen

Zijn uitgerekt in aangebonden naden, lijkt uit te rekken

Mijn gedachten door elkaar halen, mijn spraak verpesten

En die van de cirkelcirkel

Begint bij de scène waar u besluit te vertrekken

En ik kan niet doen alsof ik niet zie of je gelijk hebt

Want als ik jou was, denk ik, zou ik me haten

Ja, ik voelde me zo voor, ik weet het niet, voor een tijdje, uh, ik had zoiets van,

te druk met proberen iets leuk te vinden, op te lossen en in leven te houden

Dit is waarom ik stap ongeacht het lot

Ik ga van je weg, voel me ziek en bang

Voet per keer elke dag meer leeg

Dus ik schilder maar alles bloedt grijs

U wilt bewijs dat ik beweeg van wat ik doe

Met elke waarheid gezien als excuus

Wat is het nut van schuld?

Al gekneusd

En claimde alles wat we hebben meegemaakt

Ik heb geen geld meer om deze schaamte mee te dragen

Zo ziek van het verleden en de pijn waar je in blijft zitten

Dus ik maak massaal fouten en word geconfronteerd met wrok

Die claimen ze, in de hoop dat het het niet zal haten

Maar het is een monster, het is niet solide

Mijn handen gaan er dwars doorheen

Zo donker en misbruikt, een schaduw om beloften te verbergen

We hielden ons eraan vast

De enige overtuiging die zo duidelijk wordt gezegd

Is tegen ter verdediging van verkeerd ingeschatte verklaringen

Totdat we woedend schudden, houd je het doel vast met een gewicht

Om mijn naam erin te dragen

Ik laat je eruit zien als een slecht persoon, toch?

Is dat wat je zou zeggen?

Ik kan me niet altijd schuldig voelen

En er is maar zo veel dat ik zou kunnen hebben

Dus de stress die vroeger een spatie maakte, is een teken in de spiegel

Alleen groeien we niet, maar verouderen we tot het punt van de nederlaag

En dat is te zien, moeite om te praten, maar doe het gewoon niet

Zo vreselijk als ik ooit was

Hopend op hoop, naar lucht grijpend met zo koude blikken

En een persoon die instort tussen de ruimen

Ik doorzoek het op zoek naar goud, maar vind dat ik dat niet doe

Weet je wat?

Dat is ook altijd het rare, zoals wanneer mensen uit elkaar gaan

en het wordt lelijk en verschrikkelijk.

Zoals hoe komt het dat ze het zich niet gewoon kunnen herinneren,

zoals toen ze elkaar ontmoetten, zagen ze iets moois in elkaar.

Ze hebben een aantrekkelijke persoon gevonden, ze zeggen: 'Ik wil meer weten

over hen, ze lijken ongelooflijk, ze lijken erg aardig, ze lijken ...

bla bla bla en je leert over die persoon.

Waarom moet het allemaal lelijk worden?

Waarom kan je dat niet gewoon onthouden, het begon omdat je het verdomme leuk vond

elkaar

Deze afstand creëert een ruimte

We vullen met vingers die kruislings wijzen

En houd onze harten vast, beloof onze kant

Zo moedig maar bang om van de basis af te stappen

Zo'n verspilling van lucht om woorden te vullen wanneer

Onze uitademingen die hopen te helpen genezen, doen gewoon pijn

En we doorzoeken wat er wordt gehoord voor troost

Maar blijf een lelijk persoon vinden

Het is zielig, iemand moet het zeggen

Op dit moment heb ik geen schuld meer

Ergens tussen mijn poging en jouw trots

Vrije wil heeft dit veranderd in een gemakkelijke moord

Fouten worden soms gemaakt, ik ben niet perfect

En ergere shit die je zelfs zou kunnen beweren

Maar een beter persoon vergeeft en gaat verder

Geef elke blik die je maakt de schuld

Ik verlies mijn wil om te zorgen of er te zijn, alleen te zijn

Als de waarheid wederzijds is, weet ik het, mijn stilzwijgen is een hel

waar je zei, let op

Por de beer, pas op voor het pad dat je hebt gekozen

Omdat je mijn buik omhoog doet

En ik zou hetzelfde schot moeten weten

Ik zou kunnen laten zien waar je wegrot

Ik zou kunnen pushen en porren tot je foldt

Maar dat ben ik niet

Ik zou het kunnen, maar ik doe het niet

Ik houd die fout tegen mijn borst

Een hand zwaaiend met mijn beste, verdrinkend

Bang voor afstand maar laat

Wij tweeën zijn overstuur vertrokken, stop met schreeuwen

Uitgaande van een puinhoop, de tol die nodig is om gewoon te rusten

In vrede telt elk stuk nog steeds

Manieren om te vergeten, tenzij het een overwinning is, is het gewoon stress

In adres tot niets van waarde

Dus laten we wedden dat we elkaar opnieuw verslaan

Bereid die pokerface voor, ga all-in

Je bent helemaal vers voor mij, bloed en huid

Wie wint, kan zeggen: laten we gewoon vrienden zijn

En ermee pronken, doen anderen alsof ze geen gezichtsverlies lijden

Geeft toe, een glimlach die bijblijft in gezelschap

Maar nooit veilig voelen, verwaarlozen, afwijzen, gewoon opgaan in