Sanctuary - Crystal Lake

Innocence, it was gone a long time ago

Ambivalence, I have been fighting against

I’m tired and lost, and there is no one to trust

Inside my heart, it’s digging deep, digging deep

I can’t find the way out of this misery

One foot in hell, now you can’t deliver me

Don’t wake me up, wake me up from my sleep

Won’t fade away, fade away this agony

The crown of thorns

I just wanna break free

I bite my tongue until it’s numb

I’m waiting for the night to come

I hold the knife with my knuckles white

To protect my sanctuary

I opened the sky, and it swallowed me whole

I walk alone, I’m not afraid no more

But all my innocence, it was gone a long time ago

Ambivalence, I have been fighting against

I’m tired and lost, and there is no one to trust

Inside my heart, it’s digging deep, digging deep

I can’t find the way out of this misery

One foot in hell, now you can’t deliver me

Don’t wake me up, wake me up from my sleep

I’m a slave to agony

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

This crown of thorns wound like a snake

Forever it’ll give me a peace of mind

Onschuld, het was lang geleden weg

Ambivalentie, waar ik tegen heb gevochten

Ik ben moe en verloren, en er is niemand om te vertrouwen

In mijn hart graaft het diep, graaft het diep

Ik kan de uitweg uit deze ellende niet vinden

Eén voet in de hel, nu kun je me niet verlossen

Maak me niet wakker, maak me wakker uit mijn slaap

Zal niet vervagen, vervaag deze pijn

De doornenkroon

Ik wil gewoon loskomen

Ik bijt op mijn tong tot hij verdoofd is

Ik wacht tot de nacht komt

Ik houd het mes met mijn knokkels wit vast

Om mijn heiligdom te beschermen

Ik opende de lucht, en het slikte me heel in

Ik loop alleen, ik ben niet meer bang

Maar al mijn onschuld, het was al lang geleden weg

Ambivalentie, waar ik tegen heb gevochten

Ik ben moe en verloren, en er is niemand om te vertrouwen

In mijn hart graaft het diep, graaft het diep

Ik kan de uitweg uit deze ellende niet vinden

Eén voet in de hel, nu kun je me niet verlossen

Maak me niet wakker, maak me wakker uit mijn slaap

Ik ben een slaaf van de doodsangst

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven

Deze doornenkroon wond als een slang

Voor altijd zal het me gemoedsrust geven