Self Defiance - Cry Of The Afflicted

Take my fingers, and take my hands

Save me from myself, selfish distractions

Board the windows, and lock all doors

Save me from my flaws, misguided solutions

I’m always walking on the easiest path

And I know, that road, it leads to nothing

Aligned my footsteps and led me to the route

That you’ve laid, for me, ready and waiting

Why have I turned my back so many times on clear direction?

Why have I listened to the whispers that are from the dark?

Take my fingers, and take my hands

Save me from myself, selfish distractions

Board the windows, and lock all doors

Save me from my flaws, misguided solutions

It never seems to matter how many times

That I fail on my own, convinced that I’m stronger

Your gentle hand is reaching, leading me safely away

From the dark, the fiction in my mind

And once again

I realize that I’m short of the goal

I’ve wandered so far from where I should be

I’ve lead myself astray for what?

For comfort?

There is no comfort here…

Carry me home

Carry me home

There was never any comfort here

Take my fingers, and take my hands

Save me from myself, selfish distractions

Board the windows, and lock all doors

Save me from my flaws, misguided solutions

Pak mijn vingers en pak mijn handen

Red me van mezelf, egoïstische afleidingen

Stap aan boord van de ramen en doe alle deuren op slot

Verlos me van mijn fouten, misplaatste oplossingen

Ik bewandel altijd de gemakkelijkste weg

En ik weet het, die weg leidt tot niets

bracht mijn voetstappen op één lijn en leidde me naar de route

Dat je, voor mij, klaar en wachtend hebt gelegd

Waarom heb ik zo vaak mijn rug naar een duidelijke richting gekeerd?

Waarom heb ik geluisterd naar het gefluister dat uit het donker komt?

Pak mijn vingers en pak mijn handen

Red me van mezelf, egoïstische afleidingen

Stap aan boord van de ramen en doe alle deuren op slot

Verlos me van mijn fouten, misplaatste oplossingen

Het lijkt nooit uit te maken hoe vaak

Dat ik faal in mijn eentje, ervan overtuigd dat ik sterker ben

Je zachte hand reikt en leidt me veilig weg

Vanuit het donker, de fictie in mijn hoofd

En nog een keer

Ik realiseer me dat ik het doel niet haal

Ik ben zo ver afgedwaald van waar ik zou moeten zijn

Waarvoor heb ik mezelf op een dwaalspoor gebracht?

Voor comfort?

Er is hier geen comfort...

Draag me naar huis

Draag me naar huis

Er was hier nooit troost

Pak mijn vingers en pak mijn handen

Red me van mezelf, egoïstische afleidingen

Stap aan boord van de ramen en doe alle deuren op slot

Verlos me van mijn fouten, misplaatste oplossingen