Arcades - Cronian

The illustrious obstructions at the skyline

Keep intelligentials inside their walls

A labyrinth built of gelid brine

Where inclement weather feeds the wintry pall

Here I call out to polaris

Screaming from bone and marrow

The echo should reach even solaris

But seems trapped in passages narrow

No melting, no sublimation at this place

The glacier’s crack got it’s prey

Like a demon with a dreadful face

Tearing all senses away

I’m trapped in the dark, in the white

Waiting to get a glimpse of the skies

But this cave-like space swallows all light

I’m stuck in miles of ice

Yet the thoughts accumulate

But not those of hope and aid

Cause no sane civilisation will reach this crate

Iceolated in mile-spread arcades

I hear the storm howling above

But the sound of breaking ice is louder

Sharp edges with intention to clove

Decorated with nature’s cold powder

Broken arms, broken knees

Broken chest, finally peace!

No melting, no sublimation at this place

The glacier’s crack got it’s prey

Like a demon with a dreadful face

Tearing all senses away

De illustere obstakels aan de skyline

Houd intelligentials binnen hun muren

Een labyrint gebouwd van gelide pekel

Waar slecht weer de winterse bleekheid voedt

Hier roep ik naar polaris

Schreeuwen van been en merg

De echo zou zelfs solaris moeten bereiken

Maar lijkt gevangen in smalle doorgangen

Geen smelten, geen sublimatie op deze plek

De scheur van de gletsjer heeft zijn prooi

Als een demon met een vreselijk gezicht

Alle zintuigen wegscheuren

Ik zit gevangen in het donker, in het wit

Wachten om een ​​glimp van de lucht te krijgen

Maar deze grotachtige ruimte slokt al het licht op

Ik zit vast in kilometers ijs

Toch stapelen de gedachten zich op

Maar niet die van hoop en hulp

Omdat geen enkele verstandige beschaving deze krat zal bereiken

Iceolated in mijl-verspreide arcades

Ik hoor de storm hierboven huilen

Maar het geluid van brekend ijs is luider

Scherpe randen met de bedoeling om te kruidnagelen

Versierd met het koude poeder van de natuur

Gebroken armen, gebroken knieën

Gebroken borst, eindelijk vrede!

Geen smelten, geen sublimatie op deze plek

De scheur van de gletsjer heeft zijn prooi

Als een demon met een vreselijk gezicht

Alle zintuigen wegscheuren