New Pantheon - Crionics

«A paradox… Natural development

And the desire to be a better life-form

Combined with the overpowering need

To feel feeble

To equal their own, imaginary gods

Before which they kneel every day with humility

With hope in their hearts that their blind devotion

Will be rewarded»

Mankind has longed to be abased for ages…

Burdened with a feeling of infeority

Is it faith and fear that give meaning to your lives?

Your power which at the same time is your curse?

Is being human governed by the will to be a puppet

And expecting the unexpected?

We therefore give you new gods

To nurture your sense of dependence

We give you the manna -- fear

Food for the hungry souls

For which you only find meaning

Whining and begging in prayer

We give you X’no-D'aah, the new pantheon

We watch as the new gods, created

To man’s likeness from flesh and blood

Send into oblivion those, whom until now

They bad served

«Een paradox… Natuurlijke ontwikkeling

En het verlangen om een ​​betere levensvorm te zijn

Gecombineerd met de overweldigende behoefte

Je zwak voelen

Om hun eigen, denkbeeldige goden te evenaren

Waarvoor ze elke dag nederig knielen

Met hoop in hun hart dat hun blinde toewijding

Wordt beloond»

De mensheid verlangt er al eeuwen naar om vernederd te worden...

Belast met een gevoel van minderwaardigheid

Zijn het geloof en angst die zin geven aan je leven?

Uw kracht die tegelijkertijd uw vloek is?

Wordt het mens-zijn geregeerd door de wil om een ​​marionet te zijn?

En het onverwachte verwachten?

Daarom geven we je nieuwe goden

Om je gevoel van afhankelijkheid te voeden

We geven je het manna -- angst

Voedsel voor de hongerige zielen

Waar je alleen betekenis voor vindt

Zeuren en bedelen in gebed

We geven je X'no-D'aah, het nieuwe pantheon

We kijken als de nieuwe goden, gemaakt

Naar de gelijkenis van de mens van vlees en bloed

Stuur in de vergetelheid degenen, die tot nu toe

Ze hebben slecht gediend?