Plate Xii - Crawling Chaos

A little unpainted wooden house remote from travelled ways

Two hundred years and more it have leaned or squatted there

Small-paned windows still stare shockingly

Twisted in a reverie of memories of unutterable things

Lost in the fields, caught by the storm

Tried the door, knocking

Unpleasant crudeness, secrets forgotten

Bound in leather, there lies the book

Plate XII, gruesome details

The butcher’s shop of the cannibal Anziques

Plate XII, repellent gastronomy

Old, white-bearded and ragged, he inspires wonder and respect

Strong, stout, with bloodshot eyes, inexplicably keen and burning

«Glad you had the sense to come right in»

The incongruous host said, motioning the frightened me to a chair

The book falls open, speech growing thicker

«This is sinful, I suppose»

Chopped bodies, tickling my blood

Shocking ecstasy, killing the sheep

Plate XII, gruesome details

The butcher’s shop of the cannibal Anziques

Plate XII, repellent gastronomy

The picture makes me hungry for victuals I cannot raise nor buy

They say meat makes bones and flesh, and gives you new life

A man can live longer and longer

Splattering impact, the rain is not red

A small red spattering glistens on the page

Lending vividness to the horror below

To the horror below

Plate XII, gruesome details

The butcher’s shop of the cannibal Anziques

Plate XII, repellent gastronomy

Plate XII, Plate XII

Plate XII, loathsome repellent

Een klein ongeverfd houten huis ver van de bereisde wegen

Tweehonderd jaar en meer heeft het daar geleund of gehurkt

Ramen met kleine beglazing staren nog steeds schokkend

Verdraaid in een mijmering van herinneringen aan onuitsprekelijke dingen

Verdwaald in de velden, gevangen door de storm

Probeerde de deur, kloppend

Onaangename grofheid, geheimen vergeten

Gebonden in leer, daar ligt het boek

Plaat XII, gruwelijke details

De slagerij van de kannibaal Anziques

Plaat XII, afstotende gastronomie

Oud, met een witte baard en haveloos, hij wekt verwondering en respect op

Sterk, stevig, met bloeddoorlopen ogen, onverklaarbaar scherp en brandend

"Blij dat je zo verstandig was om binnen te komen"

De ongerijmde gastheer zei, terwijl hij de bange me naar een stoel gebaarde

Het boek valt open, spraak wordt dikker

«Dit is zondig, neem ik aan»

Gehakte lichamen, mijn bloed kietelend

Schokkende extase, het doden van de schapen

Plaat XII, gruwelijke details

De slagerij van de kannibaal Anziques

Plaat XII, afstotende gastronomie

Van de foto krijg ik honger naar etenswaren die ik niet kan inzamelen of kopen

Ze zeggen dat vlees botten en vlees maakt en je nieuw leven geeft

Een man kan steeds langer leven

Spetterende impact, de regen is niet rood

Er glinstert een kleine rode spetter op de pagina

Levendigheid verlenen aan de horror hieronder

Tot de horror hieronder

Plaat XII, gruwelijke details

De slagerij van de kannibaal Anziques

Plaat XII, afstotende gastronomie

Plaat XII, Plaat XII

Plaat XII, walgelijk afweermiddel