Busy Streets - Courier

Set my eyes on open road

A pair of thoughts and dreams carry a heavy load

Caring costs more than we think

These parts and tires create a fire in every blink

As my mind drifts from the wheel

Drawn from my heart I analyze the way that I feel

I’ve come to love this time alone

Long passed the place where I’m to face the grinding stone

We bend, but we send, a sense that we won’t bleed

Broke again, we amend, the hearts and souls we see

If I dread, verses read, to say til death do us part

Must be left, for the best, within the confines of this car

Pass the place they made of gold

Stuff my face to cloud disgrace I won’t grow old

Would you care to realize

The challenge in the need to win the nobel prize?

We bend, and we send, a sense that we don’t see

Lost again, chaos renders, what the world will be

If I said, verses read, to bottle peace in a jar

Must be left, for the best, within the confines of this car

As my mind drifts from the wheel

Drawn from my heart I analyze the good that I steal

We bend and we send, our sense of sight to greed

Broken fence, and we reckon, someone’s soul will bleed

If I’m dead, versus read, to follow lights from afar

Must be left, laid to rest, within the confines of this car

Bridge

I could break out and leave the heartache and the doubt

Caring costs more than we think

Within the bars that make this car my laurels sink

Zet mijn ogen op de open weg

Een paar gedachten en dromen dragen een zware last

Zorgen kost meer dan we denken

Deze onderdelen en banden zorgen in elke oogopslag voor vuur

Terwijl mijn gedachten van het stuur afdwalen

Vanuit mijn hart analyseer ik hoe ik me voel

Ik ben van deze tijd alleen gaan houden

Lang voorbij de plaats waar ik de slijpsteen onder ogen moet zien

We buigen, maar we sturen, een gevoel dat we niet zullen bloeden

Opnieuw brak, we wijzigen, de harten en zielen die we zien

Als ik bang ben, verzen gelezen, om te zeggen tot de dood ons scheidt

Moet voor het beste binnen de grenzen van deze auto worden gelaten

Passeer de plek die ze van goud hebben gemaakt

Vul mijn gezicht tot schande Ik zal niet oud worden

Zou je willen beseffen?

De uitdaging om de nobelprijs te winnen?

We buigen, en we sturen, een gevoel dat we niet zien

Weer verloren, chaos maakt, wat de wereld zal zijn

Als ik zei, verzen voorgelezen, om vrede in een pot te stoppen

Moet voor het beste binnen de grenzen van deze auto worden gelaten

Terwijl mijn gedachten van het stuur afdwalen

Vanuit mijn hart analyseer ik het goede dat ik steel

We buigen en we sturen ons gezichtsvermogen naar hebzucht

Gebroken hek, en we denken dat iemands ziel zal bloeden

Als ik dood ben, in plaats van gelezen, om lichten van ver te volgen

Moet worden achtergelaten, te ruste gelegd, binnen de grenzen van deze auto

Brug

Ik zou kunnen uitbreken en het verdriet en de twijfel achterlaten

Zorgen kost meer dan we denken

Binnen de tralies die deze auto maken zinken mijn lauweren