Vostok-1 - Cosmic Birds

I still hear the echo of the crash

we decided to forget, to fall apart

Nobody is waiting

Nobody is waiting

Chasing ghostly shadows of the past

They will lead me to your shape across the glass

Nobody is waiting

Nobody is waiting

Running under water looking up

whats the fastest way to breath, to get me back

Nobody is waiting

Nobody is waiting

You design a door through the rainbow to go,

Where I dream, where I grow, through the rainbow

Every step behind is memorized

From the april morning nineteen sixtyone

When the slumbers of the change were growing up

On my red coat made of stars

In my craft, in my heart

I’m the first man flying out

Nobody is waiting

Nobody is waiting

You design a door through the rainbow to go,

Where I dream, where I grow, through the rainbow

Ik hoor nog steeds de echo van de crash

we hebben besloten om te vergeten, uit elkaar te vallen

Niemand zit te wachten

Niemand zit te wachten

Op jacht naar spookachtige schaduwen uit het verleden

Ze leiden me naar jouw vorm over het glas

Niemand zit te wachten

Niemand zit te wachten

Onder water rennen en omhoog kijken

wat is de snelste manier om te ademen, om me terug te krijgen?

Niemand zit te wachten

Niemand zit te wachten

Je ontwerpt een deur door de regenboog om te gaan,

Waar ik droom, waar ik groei, door de regenboog

Elke stap erachter wordt onthouden

Vanaf de ochtend van april negentien eenenzestig

Toen de slaap van de verandering opgroeide

Op mijn rode jas gemaakt van sterren

In mijn vak, in mijn hart

Ik ben de eerste man die naar buiten vliegt

Niemand zit te wachten

Niemand zit te wachten

Je ontwerpt een deur door de regenboog om te gaan,

Waar ik droom, waar ik groei, door de regenboog