Between Me, You & Liberation - Common, CeeLo Green

She rested her head upon my chest

Sensed liberation in between breaths

Wonder if sex is what she found it in Peace, found it laying down with men

Wasn’t there to judge her, many ways I loved her

It was more than bodies we shared with each other

We layed under the cover of friends

A place where many lovers began

I began, to feel her body shake in my hand

Body language, it’s so hard trying to understand

Usually after sex, it’s a good feel

Took by silence, emotion stood still

I could feel, her tears spill, from her grille

Hurt from before that began to build

She told me hold me, a story she assembled it Tellin’it, trying not to remember it It was a story of innocence taken

Thought she could redeem, through love makin'

When she was eight she was raped by her father

And tried to escape through multiple sex partners

Felt pitiful, she had only learned,

To love through the physical, inside it burned

My heart turned, I thought of what this man did

She forgave him, she grew to understand it Her soul was tired and never really rested

Only with men through aggression

Said it was a blessing and it happened for a reason

By speaking it, she found freedom

Between me and you (echo)

Sometimes I wish a, careless whisper

Serenade her, without speaking a word

Because of you I’m stronger, I’m afraid no longer

I feel so alive in me, you have liberated me She laid, I watched her breathe

Happy to be here, not afraid to leave

I couldn’t concieve her not being here

Death in her face her not having fear

Less than a year she was diagnosed with it Memories of that year, so close and vivid

Happiness, would only visit, once in a while

To watch an adult, becoming a child

Somehow, I knew she’d make it The life of one so given early would God take it?

Hurt she placed in, hope and prayer

Hurt she placed in chemo and lost hair

I stare with my eyes closed

Wonder when the body leave does the mind go Watchin’Jordan became less important

Seeing this disease eat away my aunt’s organs

According to doctors theres no cure

We went through doubt, and cases of insure

Wish I knew then how to heal with herbs

Knew a part of her I could heal with words

But the (?) was (?)

What seemed like the end was the beginning for her

Like that, she didn’t want us to remember her

No more medication did she want us to give to her

It spread from her liver to her lungs to her last breath

Only to be freed through death

Between me and you (echo)

He spoke with his eyes, tear-filled

A lump in his throat, his fear built

My whole life it was in steel

This ain’t the way that men feel

A feeling, he said he wish he could kill

A feeling, not even time could heal

This is how real life’s supposed to be?

For it to happen to someone close to me?

So far we’d come, for him to tell me As he did, insecurity held me I felt like he failed me To the spirit, yelled help me

I’d known him for like what seemed forever

About going pro we dreamed together

Never knew it would turn out like this

For so long he tried to fight this

Now there was no way for him to ignore it His parents found out and hated him for it How could I judge him?

Had to accept him if I truly loved him

No longer he said had he hated himself

Through sexuality he liberated himself

Between me and you (echo)

Liberation…

Peace

Ze legde haar hoofd op mijn borst

Voelde bevrijding tussen ademhalingen door

Vraag me af of seks is wat ze vond in Peace, vond het neerliggen met mannen

Was er niet om haar te beoordelen, veel manieren waarop ik van haar hield

Het was meer dan lichamen die we met elkaar deelden

We lagen onder de dekmantel van vrienden

Een plek waar veel geliefden begonnen

Ik begon haar lichaam in mijn hand te voelen trillen

Lichaamstaal, het is zo moeilijk te begrijpen

Meestal na seks is het een goed gevoel

Genomen door stilte, emotie stond stil

Ik kon voelen, haar tranen vloeiden uit haar rooster

Pijn van voordat dat begon op te bouwen

Ze vertelde me houd me vast, een verhaal dat ze verzamelde Vertel het, in een poging het niet te onthouden Het was een verhaal van onschuld

Dacht dat ze kon verlossen, door liefde te maken

Toen ze acht was, werd ze verkracht door haar vader

En probeerde te ontsnappen via meerdere sekspartners

Voelde me zielig, ze had alleen geleerd,

Om lief te hebben via het fysieke, van binnen verbrandt

Mijn hart draaide zich om, ik dacht aan wat deze man deed

Ze vergaf het hem, ze begon het te begrijpen. Haar ziel was moe en nooit echt uitgerust

Alleen bij mannen door agressie

Zei dat het een zegen was en dat het met een reden gebeurde

Door het uit te spreken, vond ze vrijheid

Tussen mij en jou (echo)

Soms wens ik een onzorgvuldig gefluister

Geef haar een serenade zonder een woord te spreken

Door jou ben ik sterker, ik ben bang niet meer

Ik voel me zo levend in mij, je hebt me bevrijd Ze lag, ik zag haar ademen

Blij om hier te zijn, niet bang om te vertrekken

Ik kon me niet voorstellen dat ze er niet was

Dood in haar gezicht dat ze geen angst heeft

Minder dan een jaar geleden kreeg ze de diagnose. Herinneringen aan dat jaar, zo dichtbij en levendig

Geluk, zou je maar af en toe bezoeken

Naar een volwassene kijken en een kind worden

Op de een of andere manier wist ik dat ze het zou maken. Het leven van iemand die zo vroeg is gegeven, zou God het nemen?

De pijn die ze deed, hoop en gebed

Deed ze pijn in de chemo en verloor haar

Ik staar met mijn ogen dicht

Vraag me af wanneer het lichaam verdwijnt, de geest gaat. Watchin'Jordan werd minder belangrijk

Zien dat deze ziekte de organen van mijn tante wegvreet

Volgens artsen is er geen remedie

We gingen door twijfel, en gevallen van verzekering

Ik wou dat ik toen wist hoe te genezen met kruiden

Wist een deel van haar dat ik met woorden kon genezen

Maar de (?) was (?)

Wat het einde leek, was voor haar het begin

Zo wilde ze niet dat we ons haar zouden herinneren

Geen medicatie meer wilde ze dat we haar gaven?

Het verspreidde zich van haar lever naar haar longen tot haar laatste ademtocht

Alleen om te worden bevrijd door de dood

Tussen mij en jou (echo)

Hij sprak met zijn ogen, vol tranen

Een brok in zijn keel, zijn angst opgebouwd

Mijn hele leven was het in staal

Dit is niet hoe mannen zich voelen

Een gevoel, hij zei dat hij wou dat hij kon doden

Een gevoel, zelfs de tijd kan niet genezen

Is dit hoe het echte leven zou moeten zijn?

Dat het iemand overkomt die dicht bij mij staat?

Tot nu toe waren we gekomen, voor hem om me te vertellen. Terwijl hij deed, hield onzekerheid me vast. Ik had het gevoel dat hij me in de steek liet. Aan de geest, schreeuwde help me

Ik kende hem van wat voor altijd leek

Over pro worden waar we samen van droomden

Nooit geweten dat het zo zou aflopen

Zo lang probeerde hij dit te bestrijden

Nu kon hij het op geen enkele manier negeren. Zijn ouders kwamen erachter en haatten hem erom. Hoe kon ik hem veroordelen?

Moest hem accepteren als ik echt van hem hield

Hij zei niet langer dat hij zichzelf had gehaat

Door seksualiteit heeft hij zichzelf bevrijd

Tussen mij en jou (echo)

Bevrijding…

Vrede