My Last Reward - Cold In May

This life’s so cruel it’ll never let you go

from dissapointments and sadness of the world

you have the package of children’s memories

but what will save you from pain you’ll never please

people don’t need you they got used to ignore

your dreams and silence friends are only yours

a darkblood lipstick and gloomy manicure

and you’ll be closer to your the latest cure

and would you be my last reward?

instead of silence?

would you be my last encore?

would you be my last revolt?

when all is timeless?

easily i’ll leave this world

this life’s so cruel it makes you self-obsessed

in every corner you’ll be a lonely guest

just put your clothes i let run away

from days of panic that stand here on your way

and would you be my last reward?

instead of silence?

would you be my last encore?

would you be my last revolt?

when all is timeless?

easily i’ll leave this world

a love emotion isn’t here anymore

you’re so addicted to the fate you swore

is it so painful to be the only one?

it’s just condition we’ve got used to run

Dit leven is zo wreed dat het je nooit zal laten gaan

van teleurstellingen en verdriet van de wereld

je hebt het pakket met kinderherinneringen

maar wat zal je redden van pijn die je nooit zult behagen?

mensen hebben je niet nodig, ze zijn gewend om te negeren

je dromen en stilte vrienden zijn alleen van jou

een donkerbloedige lippenstift en een sombere manicure

en je bent dichter bij je nieuwste remedie

en zou jij mijn laatste beloning zijn?

in plaats van stilte?

zou jij mijn laatste toegift zijn?

zou jij mijn laatste opstand zijn?

wanneer is alles tijdloos?

gemakkelijk verlaat ik deze wereld

dit leven is zo wreed dat het je zelfgeobsedeerd maakt

in elke hoek ben je een eenzame gast

doe gewoon je kleren aan, ik laat wegrennen

van de dagen van paniek die hier op je pad staan

en zou jij mijn laatste beloning zijn?

in plaats van stilte?

zou jij mijn laatste toegift zijn?

zou jij mijn laatste opstand zijn?

wanneer is alles tijdloos?

gemakkelijk verlaat ik deze wereld

een liefdesemotie is er niet meer

je bent zo verslaafd aan het lot dat je zwoer

is het zo pijnlijk om de enige te zijn?

het is gewoon een voorwaarde waaraan we gewend zijn te rennen