Liars / Trudge - Code Orange

As serenity floods, driving my brain in circles

Humility reminds me to just let the composure be

God grant me the power to know the things I can change

The things I can’t, and the difference

But this pain has a face

Vilified, unstricken

Deeper than what my soul can give, higher than my mind

Sharing all of my late night testimonies while your tongues touch

As the rat creeps past my eyes, onto your legs

Dragging my mourning through the streets of our town

First impressions, second glances at souls you’d think you know

Have you ever dreamed you would wake up dead?

I’d swear that I have, but my word is temporary

Residence of my mind’s eye

Endless fucking trudge

Recognition versus the ability to let go

Of the places and people that destroy me the most

In ways, there is no rhythm or reason

And in that lies the sickness

You just know, you just know

You just know, you just know

Terwijl de sereniteit overstroomt, drijft mijn brein in cirkels

Nederigheid herinnert me eraan om de kalmte te laten zijn

God geef me de kracht om te weten wat ik kan veranderen

De dingen die ik niet kan, en het verschil

Maar deze pijn heeft een gezicht

Verguisd, ongeslagen

Dieper dan wat mijn ziel kan geven, hoger dan mijn geest

Ik deel al mijn getuigenissen 's avonds laat terwijl je tongen elkaar raken

Terwijl de rat langs mijn ogen kruipt, op je benen

Mijn rouw door de straten van onze stad slepen

Eerste indrukken, tweede blikken op zielen die je zou denken te kennen

Heb je ooit gedroomd dat je dood wakker zou worden?

Ik zou zweren dat ik het heb, maar mijn woord is tijdelijk

Woonplaats van mijn geestesoog

Eindeloos verdomme sjokken

Erkenning versus het vermogen om los te laten

Van de plaatsen en mensen die me het meest kapot maken

Op manieren is er geen ritme of reden

En daarin ligt de ziekte

Je weet het gewoon, je weet het gewoon

Je weet het gewoon, je weet het gewoon