Choices (Love Is Love) - Code Orange

There are no mistakes.

Only decisions.

The choices that you choose to make.

And the night that you saw them choose (the way I watch you choose)

You described it as a «physical pain» in your spine

I watched your spirit break

I felt the collapse of my mental complex as my head hit my hands.

I would rather be alone forever than suffer «out of body experiences.»

A pestilence.

It resonates in these waves of human garbage that frequent my memory.

Images of floating bodies, scathed, soiled.

Replaying in my head’s airwaves.

So I will just lay back down.

In this bed I buried inside of your house.

A hollow hole that I have dug for myself.

A home that I have settled into.

Because I have been slipping into nothing

and these thoughts are worthless

as long as actions keep showing the same signs of

«if it looks dead and it smells dead…»

it’s probably fucking dead.

Er zijn geen fouten.

Alleen beslissingen.

De keuzes die u maakt.

En de nacht dat je ze zag kiezen (de manier waarop ik je zie kiezen)

Je beschreef het als een "fysieke pijn" in je ruggengraat

Ik zag je geest breken

Ik voelde de ineenstorting van mijn mentale complex toen mijn hoofd mijn handen stootte.

Ik zou liever voor altijd alleen zijn dan last te hebben van «buitenlichamelijke ervaringen».

Een pestilentie.

Het resoneert in deze golven van menselijk afval die mijn geheugen regelmatig bezoeken.

Beelden van drijvende lichamen, beschadigd, bevuild.

Terugspelen in de ether in mijn hoofd.

Dus ik ga gewoon weer liggen.

In dit bed dat ik in je huis heb begraven.

Een hol gat dat ik voor mezelf heb gegraven.

Een huis waarin ik me heb gevestigd.

Omdat ik in het niets ben weggegleden

en deze gedachten zijn waardeloos

zolang acties dezelfde tekenen van blijven vertonen

«als het er dood uitziet en het stinkt...»

het is waarschijnlijk verdomd dood.