Dead Dogs Two - cLOUDDEAD

From the height of the highway on-ramp we saw

Two dogs a-dead in a field

Glowing on the Oakland Coliseum green seats wasteland

Dogs, dogs we thought were dead

They rose up, rose up when whistled at

Their rib cages inflating

Like men on the beach being photographed

A guard dog, guard dog for what?

for what?

Against overzealous penniless athletic fanatics

Getting into games through a hole in the fence

For the owner of the blue tarp tent

Pitched by a creek beneath an on-ramp

In the privacy, of the last three

Skin and bony trees, devoid of leaves

And us undeceased, and with our new CDs

Zipping on dead east, Oakland

It’s hard to stand the sight of two dogs dead

Under a sky so blue

You have to stop the blood to your head

To fit the breath in front of you

We secretly long to be some part of a car crash

Long to see your arms stripped to the tendons

The nudity of swelling exposed vein

Webbing the back of your hand

To be a red tendoned dog

To be red tendoned dogs

Blood breathing by the side of the highway

I long to be dead

Center of a curious crowd

To be touched

Sticky like nearly dried paint

Their soft silent stare, nursing your face

Anticipating the slightest pinch I flinch of pain

Everyone blank in accident awe

As the car crash fiberglass dust

Straight up settles on your raw muscle tissue

To be a red tendoned dog

To be red tendoned dogs

To be red tendoned dogs

To be red tendoned dogs

To be dead center of a curious crowd

Taking a close look at, at what’s around us there, there is some sort of a

harmony

It is the harmony of… overwhelming and collective murder

Vanaf de hoogte van de oprit van de snelweg zagen we:

Twee honden dood in een veld

Gloeiend op de Oakland Coliseum groene zetels woestenij

Honden, honden waarvan we dachten dat ze dood waren

Ze stonden op, stonden op toen er naar hen werd gefloten

Hun ribbenkast wordt opgeblazen

Zoals mannen op het strand die worden gefotografeerd

Een waakhond, waakhond waarvoor?

waarvoor?

Tegen overijverige straatarme atletiekfanaten

Spelen via een gat in het hek

Voor de eigenaar van de blauwe tarp tent

Bij een beek onder een oprit gelegen

In de privacy, van de laatste drie

Huid- en benige bomen, verstoken van bladeren

En wij onoverleden, en met onze nieuwe cd's

Zippen op dood oosten, Oakland

Het is moeilijk om de aanblik van twee dode honden te verdragen

Onder een hemel zo blauw

Je moet het bloed naar je hoofd stoppen

Om de adem voor je te laten passen

We verlangen er stiekem naar om deel uit te maken van een auto-ongeluk

Lang om je armen te zien ontdaan tot aan de pezen

De naaktheid van een opgezwollen ader

Webbing de rug van je hand

Een hond met rode pezen zijn

Rode peeshonden zijn

Bloed ademen langs de kant van de snelweg

Ik verlang ernaar dood te zijn

Centrum van een nieuwsgierige menigte

Aangeraakt worden

Kleverig als bijna opgedroogde verf

Hun zachte, stille blik, die je gezicht verzorgt

Anticiperend op het kleinste snuifje krijg ik een rilling van de pijn

Iedereen leeg van ontzag voor een ongeluk

Als de auto crasht glasvezelstof

Recht omhoog vestigt zich op uw ruwe spierweefsel

Een hond met rode pezen zijn

Rode peeshonden zijn

Rode peeshonden zijn

Rode peeshonden zijn

Om het middelpunt te zijn van een nieuwsgierige menigte

Als we goed kijken naar wat er om ons heen is, is er een soort van

harmonie

Het is de harmonie van... overweldigende en collectieve moord