Sedimentary - Cloakroom

How careless are we to wonder

Apart from the stream

It hides itself in channels deep

To exist but to never behold

You know

Discard your beliefs and squander

Such trivial thoughts for the future

Catching and releasing won’t put dinner on your plate

When you wound something that great you’ve got to want it

In your waking hours you find you’re tethered to some line

Escaping every single time, you’ve got to disconnect it

But you’re still prine for mistaking the sky

For the shore collecting wealth we’ve long cast aside

When you need her most you throw yourself into the silt

Sort of cleansing off some guilt, but getting dirty all the same

My god, she goes by many names

I can’t discern which one rings true

What keeps me grounded or unglued

If I should dwell or think it through into some lost paradigm

Ruin your mind

There’s an agent of change on the wind

Through the storm door to end everything

She sings

Hoe onvoorzichtig zijn we om ons af te vragen?

Afgezien van de stroom

Het verbergt zich diep in kanalen

Om te bestaan, maar om nooit te aanschouwen

Je weet wel

Gooi je overtuigingen weg en verspil je

Zulke triviale gedachten voor de toekomst

Vangen en loslaten zorgt niet voor eten op je bord

Als je iets geweldigs hebt verwond, moet je het willen

Tijdens je wakkere uren merk je dat je aan een lijn bent vastgebonden

Elke keer ontsnappen, je moet hem loskoppelen

Maar je bent nog steeds principieel omdat je de lucht vergist

Voor de kust die rijkdom verzamelt die we al lang terzijde hebben geschoven

Als je haar het hardst nodig hebt, gooi je jezelf in het slib

Een soort van schuldgevoel wegwerken, maar toch vies worden

Mijn god, ze heeft vele namen

Ik kan niet onderscheiden welke waar klinkt

Wat houdt me geaard of losgekoppeld?

Als ik zou blijven stilstaan ​​bij of erover nadenken in een verloren paradigma

Verpest je geest

Er is een veranderingsmiddel in de wind

Door de stormdeur om alles te beëindigen

Ze zingt