Sans défense - Clémence

Dois-je prendre à part mes parents

Pour leur faire part de mes tourments

Vont-ils me croire si je leur dit

Que leurs petite fille a grandi

Ils m’ont toujours bien protégée

De leur amour fort et léger

Je suis fébrile, c’est agaçant

Mais si fragile

Quand je me sens

Sans défense

Devant la fin de mon enfance

Un livre ouvert sur l’univers

J’ai peur, je perds tous mes repères

Sans défense

Tombée du nid de l’innocence

Je tend mes mains tremblantes vers

Des lendemains pleins de mystère

Mais sans défense

Personne ne m’avait prévenue

Je suis face à une inconnue

J’ai dû changer, je le vois bien

Dans le regard de mes copains

La chrysalide hésite encore

Quitter ce cocon, ce confort

Mais l’impatience en même temps

Donne naissance

A mon printemps

Sans défense

Moet ik mijn ouders apart nemen?

Om hen te vertellen over mijn kwellingen

Zullen ze me geloven als ik het ze vertel?

Dat hun kleine meid is gegroeid

Ze hebben me altijd goed beschermd

Van hun liefde sterk en licht

Ik heb koorts, het is vervelend

Maar zo kwetsbaar

wanneer ik voel

Weerloos

Voor het einde van mijn kindertijd

Een open boek naar het universum

Ik ben bang, ik verlies al mijn oriëntatie

Weerloos

Gevallen uit het nest van onschuld

Ik strek mijn trillende handen uit naar

Morgen vol mysterie

Maar weerloos

Niemand heeft me gewaarschuwd

Ik sta oog in oog met een vreemde

Ik moest me omkleden, ik zie het

In de ogen van mijn vrienden

De pop aarzelt nog steeds

Verlaat deze cocon, dit comfort

Maar tegelijkertijd ongeduld

Geboorte geven

In mijn lente

Weerloos