Mes jours - Clémence

Mes jours enfin s'étirent

A vouloir des frissons

Qui vont s'évanouir

Sur la ligne d’horizon

Je me figure encore

Pouvoir rester toujours

Comme une enfant qui dort

Dans mes rêves d’amour

Mes jours ont la douceur

Des parfums d’Orient

Quand je sens la chaleur

Revenir au printemps

Je veux rester fragile

Suspendue dans l’azur

Sur mes statues d’argile

Passer de l’eau très pure

Dites moi où ils nous emmènent

Les tourbillons de la vie

Vers des îles lointaines

Ou sous les gouttes de pluie

Mes jours enfin s'évadent

Dans le vent de l'été

Dans les vapeurs nomades

Les rendez-vous cachés

Je suis comme un oiseau

Qui s’amuse dans le ciel

Sur les courants d’air chaud

Sans un battement d’aile

Dites moi où ils nous emmènent

Les tourbillons de la vie

Vers des îles lointaines

Ou sous les gouttes de pluie

Mijn dagen strekken zich eindelijk uit

Koude rillingen willen hebben

wie zal flauwvallen

Op de horizonlijn

ik denk nog steeds

kan voor altijd blijven

Als een slapend kind

In mijn dromen van liefde

Mijn dagen zijn zoet

Oosterse geuren

Als ik de hitte voel

Keer terug naar de lente

Ik wil kwetsbaar blijven

Opgeschort in het azuur

Op mijn kleibeelden

Gebruik zeer zuiver water

vertel me waar ze ons heen brengen

De wervelwinden van het leven

Naar verre eilanden

Of onder de regendruppels

Mijn dagen ontsnappen eindelijk

In de zomerwind

In nomadische dampen

De verborgen ontmoetingen

Ik ben als een vogel

Wie heeft er plezier in de lucht

Op hete luchtstromen

Zonder klapperende vleugel

vertel me waar ze ons heen brengen

De wervelwinden van het leven

Naar verre eilanden

Of onder de regendruppels