Epilogue - 'Carrie': The Musical Ensemble, Christy Altomare

SUE TO CARRIE:

No doubts

No more fears

I see you shine and the dark disappears

TOMMY:

One day you finally see her

ENSEMBLE:

One day you finally see her (one day you finally see her)

Finally see her (finally see her!)

SUE:

For years, you look

ENSEMBLE + SUE:

You look at someone passing by

And then one day you see her (and then one day you see her)

One day you finally see her!

Now —

SUE:

How can I not see?

ENSEMBLE:

Me?

Am I so blind?

I could say, say (I could say)

Thank God that’s not me

But what does it cost to be kind?

Blinded and silent, too scared to be

And to finally see (and to finally see)

SUE:

I felt as though

This girl revealed her self to me

And now, I know

(Finally see, finally see)

That once you see, you can’t unsee

SUE TO CARRIE:

Geen twijfel

Geen angsten meer

Ik zie je stralen en het donker verdwijnt

TOMMY:

Op een dag zie je haar eindelijk

ENSEMBLE:

Op een dag zie je haar eindelijk (op een dag zie je haar eindelijk)

Eindelijk haar zien (eindelijk haar zien!)

vervolg:

Jarenlang kijk je

ENSEMBLE + SUE:

Je kijkt naar iemand die langskomt

En dan zie je haar op een dag (en dan zie je haar op een dag)

Op een dag zie je haar eindelijk!

Nutsvoorzieningen -

vervolg:

Hoe kan ik niet zien?

ENSEMBLE:

Mij?

Ben ik zo blind?

Ik zou kunnen zeggen, zeggen (ik zou kunnen zeggen)

Godzijdank ben ik dat niet

Maar wat kost het om aardig te zijn?

Verblind en stil, te bang om te zijn

En om eindelijk te zien (en om eindelijk te zien)

vervolg:

Ik voelde me alsof

Dit meisje onthulde zichzelf aan mij

En nu weet ik het

(Eindelijk zien, eindelijk zien)

Dat als je eenmaal ziet, je niet meer ongedaan kunt maken