The Borderline - Chris Ledoux

In a cloud of dust cross Texas, south of San Antone

The lawman and the cowboy pushed their horses on

Racin' toward the Rio running out of time

They had to catch the outlaws before they crossed the borderline

Well, the lawman wanted justice the cowboy revenge

They tracked the Outlaws' horses up to the river’s edge

And there across the Rio a badge ain’t worth a dime

The law was in their own hands once they crossed the borderline

So they ride to the desert wind down a dusty trail, destiny begins

Heroes never turn or look back

They just ride through the sands of time on the borderline

In the safety of the badlands the outlaws stopped their run

The campfire rings with laughter of evil things they’ve done

How they’d taken all they wanted and killed the cowboy’s wife

And knew no one would follow them, cross the borderline

The lawman and the cowboys stepped out of the dark

And it was two against the twenty and every bullet found its mark

And so goes the legend that out there in the night

The two still ride together somewhere beyond the borderline

So they ride to the desert wind, down a dusty trail, destiny begins

Heroes never turn or look back

They just ride through the sands of time on the borderline

They ride to the desert wind, down a dusty trail, destiny begins

Heroes never turn or look back

They ride to the desert wind, down a dusty trail, destiny begins

Heroes never turn or look back…

In een stofwolk doorkruist Texas, ten zuiden van San Antone

De politieman en de cowboy duwden hun paarden voort

Racen naar de Rio bijna geen tijd meer

Ze moesten de boeven pakken voordat ze de grens overstaken

Nou, de politieman wilde gerechtigheid, de cowboy wraak

Ze volgden de paarden van de Outlaws tot aan de rand van de rivier

En daar aan de overkant van de Rio is een badge geen cent waard

De wet was in hun eigen handen zodra ze de grens overschreden

Dus ze rijden naar de woestijn, wind over een stoffig pad, het lot begint

Helden draaien of kijken nooit achterom

Ze rijden gewoon door het zand van de tijd op de grens

In de veiligheid van de badlands stopten de bandieten hun vlucht

Het kampvuur klinkt van het lachen om de slechte dingen die ze hebben gedaan

Hoe ze alles hadden genomen wat ze wilden en de vrouw van de cowboy vermoordden?

En wist dat niemand hen zou volgen, de grens over zou gaan

De politieman en de cowboys kwamen uit het duister

En het was twee tegen de twintig en elke kogel vond zijn doel

En zo gaat de legende dat daar in de nacht

De twee rijden nog steeds samen ergens over de grens

Dus ze rijden naar de woestijnwind, over een stoffig pad, het lot begint

Helden draaien of kijken nooit achterom

Ze rijden gewoon door het zand van de tijd op de grens

Ze rijden naar de woestijnwind, een stoffig pad af, het lot begint

Helden draaien of kijken nooit achterom

Ze rijden naar de woestijnwind, een stoffig pad af, het lot begint

Helden draaien of kijken nooit om...