Hard Times - Chris Ledoux

The ole man stand by the lone chute, he sold his calves t’day.

He spits in the dust between his boots, as the semi pulls away.

The slick blue check in his grimy hands, shoves down in his coat.

It won’t make the payment on the land, or pay the interst on the note.

Oh… it's hard, hard times…

He’s a young man with a loving wife, 2 children and a home.

Plans to build a better life, and put a mortagage on his own.

He lost his job when the boom went bust, still got bills to pay.

Now he’s pickin’up cans in the roadside dust, she’s at the Feed-Rack

cafe.

Oh… it's hard, hard times…

Now the ole grey banker sits behind his desk, beneath a worried frown.

Of the tangled mess of some good folks goin’down.

He’s known some of 'em for 30 years, and some point the finger of blame.

An’no one sees his tears, except the one who shares his name.

Oh… it's hard, hard times…

Oh… it's hard, hard times…

De oude man stond bij de eenzame parachute, hij verkocht zijn kalveren vandaag.

Hij spuugt in het stof tussen zijn laarzen, terwijl de semi wegrijdt.

De gladde blauwe ruit in zijn vuile handen schuift in zijn jas.

Het zal de betaling op het land niet doen, of de rente op het bankbiljet betalen.

Oh... het zijn harde, moeilijke tijden...

Hij is een jonge man met een liefhebbende vrouw, 2 kinderen en een huis.

Plannen om een ​​beter leven op te bouwen en zelf een hypotheek te sluiten.

Hij verloor zijn baan toen de hausse instortte, en hij moest nog rekeningen betalen.

Nu is hij blikjes aan het oprapen in het stof langs de weg, zij is bij de Feed-Rack

cafe.

Oh... het zijn harde, moeilijke tijden...

Nu zit de oude grijze bankier achter zijn bureau, onder een bezorgde frons.

Van de verwarde puinhoop van een paar goede mensen die naar beneden gaan.

Sommigen van hen kent hij al 30 jaar en sommigen wijzen met de beschuldigende vinger.

Niemand ziet zijn tranen, behalve degene die zijn naam deelt.

Oh... het zijn harde, moeilijke tijden...

Oh... het zijn harde, moeilijke tijden...