New Old John Robertson - Chris Hillman

Old John Robertson he wore a Stetson hat

People passing by would never affect

Long white hair bright blue eyes shining through

's if he knew, and he always knew

Children laughing playing didn’t know his name

They could tell when he was coming just the same

Walking slow with old John’s crippled wife by his side

Then she sighed, then she died

As a younger man he wore many hats so well

In the early days of Hollywood so many stories to tell

And after many years his legacy remains

Settle down in the country in …

Magic words from him caressing children’s ears

And their laughter helped to hide away his tears

All in vain it was no game for he’d lost an old friend

In the end, in the end

Old John Robertson he wore a Stetson hat

People everywhere would laugh behind his back

No one cared to take any time to find out

What he was all about

De oude John Robertson droeg een Stetson-hoed

Mensen die langskomen, hebben nooit invloed op

Lang wit haar helderblauwe ogen schijnen door

als hij het wist, en hij heeft het altijd geweten

Spelende lachende kinderen kenden zijn naam niet

Ze konden meteen zien wanneer hij zou komen

Langzaam lopen met de kreupele vrouw van de oude John aan zijn zijde

Toen zuchtte ze, toen stierf ze

Als jongere man droeg hij zoveel hoeden zo goed

In de begindagen van Hollywood waren er zoveel verhalen te vertellen

En na vele jaren blijft zijn erfenis

Vestig je in het land in …

Magische woorden van hem die de oren van kinderen streelt

En hun gelach hielp zijn tranen te verbergen

Het was allemaal tevergeefs, want hij had een oude vriend verloren

Op het einde, op het einde

De oude John Robertson droeg een Stetson-hoed

Overal lachten mensen achter zijn rug om

Niemand nam de tijd om erachter te komen

Waar het om ging?