Since I stood you on your head and told you you don’t

know the way I feel and you don’t see the things I see.

Well, you’ve been walking home alone and shaking

weightless like a sparrow bone.

You know my mind is like water and I’m silver like eels

and I am better left all alone.

But water’s a lie and I am a liar can you see this yet?

I was born and bred hard as stone smooth like kerosene

aching and soaking wet.

Gasoline night time, silver eyes promise you thousands of

sour lies, grey like eels.

Since I stood you on your head and told you, you don’t

know the way I feel and you don’t see the things I see.

Well I’ve been watching your eyes for some sign of

betrayal, a certain courage I thought you might find, a

little curl of your lips, a little shudder of a wing a

little screaming to keep me in line.

Sinds ik je op je hoofd heb gezet en heb gezegd dat je dat niet doet

weet hoe ik me voel en jij ziet niet de dingen die ik zie.

Nou, je bent alleen naar huis gelopen en bevend

gewichtloos als een musbeen.

Je weet dat mijn geest als water is en ik zilver als paling

en ik kan beter helemaal alleen gelaten worden.

Maar water is een leugen en ik ben een leugenaar, zie je dit al?

Ik ben geboren en getogen zo hard als steen zo glad als kerosine

pijnlijk en drijfnat.

Benzine nacht, zilveren ogen beloven je duizenden

zure leugens, grijs als palingen.

Omdat ik je op je hoofd heb gezet en je heb verteld, doe je dat niet

weet hoe ik me voel en jij ziet niet de dingen die ik zie.

Nou, ik heb je ogen in de gaten gehouden voor een teken van

verraad, een zekere moed waarvan ik dacht dat je ze zou vinden, en

kleine krul van je lippen, een kleine huivering van een vleugel a

beetje schreeuwen om me in het gareel te houden.