Don't Ask, Don't Tell - Chelsea Grin

I’m not too far from you

I can’t wait to see you

Again and again

Lift me up to the highest level

And lay me down once I reach the clouds

I’m not a fiend

Just persistent in my being

I’ve been living up the nights in white

The storm keeps growing

I can taste the bitter leaf

The high

The blood is flowing

The blood is flowing

Oh!

My lady winter

Please come and take my soul

So don’t ask and I won’t tell

Just relax and let your heart swell

Take this flask, and kick it back

It won’t be easy until she comes back, until she comes back

So don’t ask and I won’t tell!

I will hold my breath

Until you fill my lungs

I will never give up

Anticipation is the itch to my crave

Lift me up to the highest level

Lift me up to the highest level

I’ve been living up the nights in white

The storm keeps growing

I… I!

Look in the mirror

The red is filling in your eyes

Your eyes

You’re getting lost in between the lines

The lines

I’ve been living up the nights in white

The storm keeps growing

I can taste the bitter leaf

The high

The blood is flowing

So don’t ask and I won’t tell, tell

So don’t ask and I won’t tell!

Ik ben niet te ver van jou

Ik kan niet wachten om je te zien

Opnieuw en opnieuw

Til me naar het hoogste niveau

En leg me neer zodra ik de wolken bereik

Ik ben geen duivel

Gewoon volhardend in mijn wezen

Ik heb de nachten in het wit doorgebracht

De storm blijft groeien

Ik kan het bittere blad proeven

de hoge

Het bloed stroomt

Het bloed stroomt

Oh!

Mijn vrouw winter

Kom alsjeblieft mijn ziel nemen

Dus vraag het niet en ik vertel het niet

Ontspan en laat je hart zwellen

Pak deze fles en schop hem terug

Het zal niet gemakkelijk zijn totdat ze terugkomt, totdat ze terugkomt

Dus vraag het niet en ik vertel het niet!

Ik zal mijn adem inhouden

Totdat je mijn longen vult

Ik zal nooit opgeven

Anticiperen is de jeuk van mijn verlangen

Til me naar het hoogste niveau

Til me naar het hoogste niveau

Ik heb de nachten in het wit doorgebracht

De storm blijft groeien

ik... ik!

Kijk in de spiegel

Het rood vult je ogen

Jouw ogen

Je verdwaalt tussen de regels door

De lijnen

Ik heb de nachten in het wit doorgebracht

De storm blijft groeien

Ik kan het bittere blad proeven

de hoge

Het bloed stroomt

Dus vraag het niet en ik zal het niet vertellen, vertel het

Dus vraag het niet en ik vertel het niet!