Summer In Dublin - Celtic Thunder, Neil Byrne

Take me away from the city and lead me to where I can be on my own,

I wanted to see you, and now that I have, I just want to be left alone,

I’ll always remember your kind words, and I’ll still remember your name,

But I’ve seen you changing and turning, and I know that things just won’t be

the same.

I remember that summer in Dublin, and the Liffey as it stank like hell,

And the young people walking on Grafton Street, and everyone looking so well,

I was singing a song I heard somewhere, called «Rock'n'Roll Never Forgets»,

When my hummin' was smothered by a Forty Six ‘A' and the scream of a low-flying

jet.

So I’m leavin' on Wednesday morning tryin' to find a place where I can hear

The wind and the birds and the sea on the rocks, where open roads always are

near,

And if sometimes I tire of the quiet, and I want to walk back up that hill,

I’ll just get on the road and I’ll stick out my thumb.

‘Cause I know for sure you’ll be there still.

I remember that summer in Dublin, and the Liffey as it stank like hell,

And the young people walking on Grafton Street, and everyone looking so well,

So I jumped on a bus to Dun Laoire, stoppin' off to pick up my guitar,

And a drunk on the bus told me how to get rich.

I was glad we weren’t goin' too

far.

And if sometimes I tire of the quiet, and I want to walk back up that hill,

I’ll just get on the road and I’ll stick out my thumb.

‘Cause I know for sure you’ll be there still.

Haal me weg uit de stad en leid me naar waar ik alleen kan zijn,

Ik wilde je zien, en nu ik dat heb, wil ik gewoon met rust gelaten worden,

Ik zal je vriendelijke woorden altijd onthouden, en ik zal je naam nog steeds herinneren,

Maar ik heb je zien veranderen en draaien, en ik weet dat het gewoon niet zo zal zijn

hetzelfde.

Ik herinner me die zomer in Dublin, en de Liffey zoals het stonk naar de hel,

En de jonge mensen die op Grafton Street lopen, en iedereen die er zo goed uitziet,

Ik zong een lied dat ik ergens hoorde, genaamd "Rock'n'Roll Never Forgets",

Toen mijn hummin' werd gesmoord door een Forty Six 'A' en de schreeuw van een laagvliegende

Jet.

Dus ik vertrek op woensdagochtend en probeer een plek te vinden waar ik kan horen

De wind en de vogels en de zee op de rotsen, waar altijd open wegen zijn

in de buurt,

En als ik soms genoeg heb van de stilte en ik wil terug die heuvel op lopen,

Ik ga gewoon op pad en steek mijn duim uit.

Omdat ik zeker weet dat je er nog steeds bent.

Ik herinner me die zomer in Dublin, en de Liffey zoals het stonk naar de hel,

En de jonge mensen die op Grafton Street lopen, en iedereen die er zo goed uitziet,

Dus ik sprong op een bus naar Dun Laoire, stopte om mijn gitaar op te halen,

En een dronkaard in de bus vertelde me hoe ik rijk kon worden.

Ik was blij dat we niet ook gingen

ver.

En als ik soms genoeg heb van de stilte en ik wil terug die heuvel op lopen,

Ik ga gewoon op pad en steek mijn duim uit.

Omdat ik zeker weet dat je er nog steeds bent.