The Sound of Silence - Celtic Thunder, Colm Keegan, Keith Harkin

Hello, darkness, my old friend

I've come to talk with you again

Because a vision softly creeping

Left its seeds while I was sleeping

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone

'Neath the halo of a streetlamp

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light

That split the night

And touched the sound of silence

And in the naked light I saw

Ten thousand people, maybe more

People talking without speaking

People hearing without listening

People writing songs that voices never share

No one dared

Disturb the sound of silence

"Fools," said I, "You do not know

Silence like a cancer grows

Hear my words that I might teach you

Take my arms that I might reach you."

But my words like silent raindrops fell

And echoed in the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon god they made

And the sign flashed out its warning

In the words that it was forming

And the sign said, "The words of the prophets

Are written on the subway walls

And tenement halls

And whispered in the sounds of silence."

Hallo duisternis mijn oude vriend

Ik kom weer met je praten

Omdat een visioen zachtjes kruipt

Liet zijn zaden terwijl ik sliep

En het visioen dat in mijn brein was geplant

Is nog steeds

Binnen het geluid van stilte

In rusteloze dromen liep ik alleen

Smalle straatjes met kinderkopjes

'Neath de halo van een straatlantaarn'

Ik draaide mijn kraag naar de kou en het vochtige

Toen mijn ogen werden gestoken door de flits van een neonlicht

Dat splitste de nacht

En raakte het geluid van stilte aan

En in het naakte licht zag ik

Tienduizend mensen, misschien meer

Mensen praten zonder te praten

Mensen die horen zonder te luisteren

Mensen die liedjes schrijven die stemmen nooit delen

niemand durfde

Verstoor het geluid van stilte

"Dwazen," zei ik, "je weet het niet...

Stilte als een kanker groeit

Hoor mijn woorden die ik je zou kunnen leren

Neem mijn armen, zodat ik je kan bereiken."

Maar mijn woorden vielen als stille regendruppels

En weerklonk in de bronnen van stilte

En het volk boog en bad

Aan de neongod die ze maakten

En het bord flitste zijn waarschuwing uit

In de woorden die het vormde

En het bord zei: "De woorden van de profeten...

Zijn geschreven op de muren van de metro

En huurkazernes

En fluisterde in de geluiden van stilte."