Murderers and Victims - Celestial Meridian

we’ve made

the same mistakes

each time it gets much harder to pretend

that we don’t care

and everything is fine

but we are losing our minds

we are losing our minds

day by day

we torture each other

we’re stuck in recursion

which we thought was love

we were too selfish to confess

that our hearts don’t beat together anymore

I’m watching you walking away

i feel so broken and so undone

now I’m losing your traces in leaves

and so afraid that you will turn around

i thought i can run away

can hide myself behind this empty walls

but step by step, there was no peace

and I guess this chase will never end

I can barely close my eyes

i see your face

I can’t just close my eyes

Now i can understand

this strange connection that we established

and the only question left

how long will it take to become insane

I’ve seen it before

and this fuckin' feeling of deja vu

takes me closer to the edge

takes me closer to you

And all roads merged into one

I feel I’m drowning in my own delirium

All things are not what they seemed before

We are imprisoned in our own private hell

I’m watching you walking away

i feel so broken and so undone

now I’m losing your traces in leaves

and so afraid that you will turn around

mirrors like blades reflect our wounds

and we hate what we have become

just a blurred shadow of each other

That vicious circle ‘ll never burst!

We are the wolves and we are sheeps

We are the vultures hunting for the snakes

We are the murderers and victims

Forever

That vicious circle ‘ll never burst!

we hebben gemaakt

dezelfde fouten

elke keer wordt het veel moeilijker om te doen alsof

dat het ons niet kan schelen

en alles is in orde

maar we worden gek

we worden gek

dag voor dag

we martelen elkaar

we zitten vast in recursie

waarvan we dachten dat het liefde was

we waren te egoïstisch om te bekennen

dat onze harten niet meer samen kloppen

Ik zie je weglopen

ik voel me zo gebroken en zo ongedaan gemaakt

nu verlies ik je sporen in bladeren

en zo bang dat je je omdraait

ik dacht dat ik kon wegrennen

kan mezelf verbergen achter deze lege muren

maar stap voor stap was er geen vrede

en ik denk dat deze achtervolging nooit zal eindigen

Ik kan mijn ogen amper sluiten

ik zie je gezicht

Ik kan niet gewoon mijn ogen sluiten

Nu kan ik het begrijpen

deze vreemde verbinding die we tot stand hebben gebracht

en de enige overgebleven vraag

hoe lang duurt het om krankzinnig te worden?

Ik heb het eerder gezien

en dit verdomde gevoel van déja vu

brengt me dichter bij de rand

brengt me dichter bij jou

En alle wegen samengevoegd tot één

Ik heb het gevoel dat ik verdrink in mijn eigen delirium

Alle dingen zijn niet wat ze eerder leken

We zitten opgesloten in onze eigen privéhel

Ik zie je weglopen

ik voel me zo gebroken en zo ongedaan gemaakt

nu verlies ik je sporen in bladeren

en zo bang dat je je omdraait

spiegels zoals messen weerspiegelen onze wonden

en we haten wat we zijn geworden

slechts een vage schaduw van elkaar

Die vicieuze cirkel zal nooit barsten!

Wij zijn de wolven en wij zijn schapen

Wij zijn de gieren die op slangen jagen

Wij zijn de moordenaars en slachtoffers

Voor altijd

Die vicieuze cirkel zal nooit barsten!