Fala Mangueira - Cartola, Odete Amaral, Clementina De Jesus

Os tempos idos

Nunca esquecidos

Trazem saudades ao recordar

É com tristeza que eu relembro

Coisas remotas que não vêm mais

Uma escola na Praça Onze

Testemunha ocular

E junto dela balança

Onde os malandros iam sambar

Depois, aos poucos, o nosso samba

Sem sentirmos se aprimorou

Pelos salões da sociedade

Sem cerimônia ele entrou

Já não pertence mais à Praça

Já não é mais o samba de terreiro

Vitorioso ele partiu para o estrangeiro

E muito bem representado

Por inspiração de geniais artistas

O nosso samba de, humilde samba

Foi de conquistas em conquistas

Conseguiu penetrar o Municipal

Depois de atravessar todo o universo

Com a mesma roupagem que saiu daqui

Exibiu-se para a duquesa de Kent no Itamaraty

De oude tijd

nooit vergeten

Ze brengen nostalgie bij het herinneren

Het is met droefheid dat ik me herinner

Dingen op afstand die niet meer komen

Een school in Praça Eleven

Ooggetuige

En naast haar weegschaal

Waar boefjes zouden samba

Dan, beetje bij beetje, onze samba

Zonder te voelen is het verbeterd

Door de gangen van de samenleving

Zonder ceremonie kwam hij binnen

Het hoort niet meer bij het plein

Het is niet langer de samba de terreiro

Zegevierend vertrok hij naar het buitenland

En zeer goed vertegenwoordigd

Geïnspireerd door geniale artiesten

Onze samba de, nederige samba

Het ging van veroveringen naar veroveringen

Is erin geslaagd om de gemeente binnen te dringen

Na het doorkruisen van het hele universum

Met dezelfde outfit die hier vertrok

Kwam voor de hertogin van Kent op de Itamaraty