Journey Through the Cold Moors of Svarttjern - Carpathian Forest

Ahh, Dance through the cold shadows of Pan

as tears fall from heaven…

once I had hold the rarest rose,

But, that is now forgotten with time…

Among the tree’s I wandered,

To feel the embrace of etemal eclipse

as my candle bums out,

-And we must make the myths…

Dark is the moon at harvest,

the nightly mist approaches

through the forlorned marshes,

-Then darkness has now been achieved…

«Crush your earthly virtnes,

As I stumbled through snow and frost

my feeble heart is longing for the wood,

where all dark cast a shadow…»

It’s pale morrow landscape,

Has now risen through the bleak night

over the moors and mountains,

Flies the hunting ravens…, searching,

Dance through the cold shadows of Pan,

As tears fall from heaven,

Then, once I had hold the rarest rose…

Frozen is my pagan heart,

And once again the dawn is here

hear the sound of silence,

In these trees…

Are my gallows…

Ahh, Dans door de koude schaduwen van Pan

terwijl er tranen uit de hemel vallen...

zodra ik de zeldzaamste roos had vastgehouden,

Maar dat is nu met de tijd vergeten...

Tussen de bomen dwaalde ik,

Om de omhelzing van een eeuwige zonsverduistering te voelen

terwijl mijn kaars uitgaat,

-En we moeten de mythen maken...

Donker is de maan bij de oogst,

de nachtelijke mist nadert

door de verlaten moerassen,

-Dan is nu duisternis bereikt...

«Verpletter je aardse deugden,

Terwijl ik door sneeuw en vorst strompelde

mijn zwakke hart verlangt naar het hout,

waar alle duisternis een schaduw werpt...»

Het is een bleek morgenlandschap,

Is nu opgestaan ​​door de sombere nacht

over de heide en de bergen,

Vliegt de jagende raven…, zoekend,

Dans door de koude schaduwen van Pan,

Als tranen uit de hemel vallen,

Toen ik eenmaal de zeldzaamste roos had vastgehouden...

Bevroren is mijn heidense hart,

En nogmaals, de dageraad is hier

hoor het geluid van stilte,

In deze bomen...

Zijn mijn galg...