Sweet Baby James - Carole King, James Taylor

There is a young cowboy, he lives on the range.

His horse and his cattle are

his only companions.

He works in the saddle and he sleeps in the canyons, waiting for summer,

his pastures to change.

And as the moon rises he sits by his fire, thinking about women and glasses of

beer.

And closing his eyes as the doggies retire, he sings out a song which is soft

but it’s clear

As if maybe someone could hear…

Goodnight you moon light ladies, rock-a-bye sweet baby James.

Deep greens and blues are the colors I choose, won’t you let me go down in my

dreams?

And rock-a-bye sweet baby James.

Now the first of December was covered with snow

And so was the turnpike from Stockbridge to Boston.

Though the Berkshires seemed dreamlike on account of that frosting,

With ten miles behind me and ten thousand more to go.

There’s a song that they sing when they take to the highway,

A song that they sing when they take to the sea,

A song that they sing of their home in the sky, maybe you can believe it if it

helps you to sleep,

But singing works just fine for me.

So, goodnight you moon light ladies, rock-a-bye sweet baby James.

Deep greens and blues are the colors I choose, won’t you let me go down in my

dreams?

And rock-a-bye sweet baby James.

Er is een jonge cowboy, hij woont op het strand.

Zijn paard en zijn vee zijn

zijn enige metgezellen.

Hij werkt in het zadel en hij slaapt in de canyons, wachtend op de zomer,

zijn weiden te veranderen.

En terwijl de maan opkomt, zit hij bij zijn vuur, denkend aan vrouwen en glazen van

bier.

En als hij zijn ogen sluit terwijl de hondjes zich terugtrekken, zingt hij een zacht lied

maar het is duidelijk

Alsof iemand het zou kunnen horen...

Welterusten, maanlicht dames, tot ziens lieve baby James.

Diep groen en blauw zijn de kleuren die ik kies, wil je me niet laten gaan in mijn

dromen?

En tot ziens lieve baby James.

Nu was 1 december bedekt met sneeuw

En zo was de tolweg van Stockbridge naar Boston.

Hoewel de Berkshires dromerig leken vanwege dat glazuur,

Met tien mijl achter me en nog tienduizend te gaan.

Er is een lied dat ze zingen als ze de snelweg op gaan,

Een lied dat ze zingen als ze naar de zee gaan,

Een lied dat ze zingen van hun huis in de lucht, misschien kun je het geloven als het

helpt je te slapen,

Maar zingen werkt voor mij prima.

Dus, welterusten, maanlicht dames, tot ziens lieve baby James.

Diep groen en blauw zijn de kleuren die ik kies, wil je me niet laten gaan in mijn

dromen?

En tot ziens lieve baby James.