Endless Is Love - Carmen Cuesta-Loeb

Slowly he wakes me like the sunrise wakes the dawn

Gently he takes me through the stillness somewhere beyond

Floating on, on, and on, going on

On and on, endless is love

Sometimes he needs me like the summer needs the rain

Softly he’ll tease me till our passion drifts to an end

Then again, once again, once again and again

Endless is love

Time out of mind, disappears far behind

And where it goes, no one knows it goes

Always he leaves me like the ocean leaves the shore

Then when he leaves me he returns to love as before

Only more, always more, more and more

Evermore, endless is love

Langzaam wekt hij me zoals de zonsopgang de dageraad wekt

Voorzichtig neemt hij me mee door de stilte ergens daarbuiten

Drijvend verder, verder en verder, doorgaand

Door en door, eindeloos is liefde

Soms heeft hij me nodig, zoals de zomer de regen nodig heeft

Zachtjes zal hij me plagen tot onze passie ten einde loopt

Dan nog een keer, nog een keer en nog een keer

Eindeloos is liefde

Tijd uit het hart, verdwijnt ver achter

En waar het heen gaat, weet niemand dat het gaat

Altijd verlaat hij me zoals de oceaan de kust verlaat

Als hij me verlaat, keert hij terug naar de liefde zoals voorheen

Alleen meer, altijd meer, meer en meer

Eeuwig, eindeloos is liefde