Sus Ojos Se Cerraron (Tango) - Carlos Gardel

Sus ojos se cerraron y el mundo sigue andando

Su boca que era mía ya no me besa más

Se apagaron los ecos de su reír sonoro

Y es cruel este silencio que me hace tanto mal

Fue mía la piadosa dulzura de sus manos

Que dieron a mis penas caricias de bondad

Y ahora que la evoco hundido en mi quebranto

Las lágrimas tensadas se niegan a brotar

Y no tengo el consuelo de poder llorar

Porque sus alas tan cruel quebró la vida

Porque esta mueca siniestra de la suerte

Quise abrigarla y más pudo la muerte

Como me duele y se ahonda esta herida

Yo se que ahora vendrán caras extrañas

Con su limosna de alivio a mi tormento

Todo es mentira, mentira es el lamento

Hoy esta solo mi corazón

Como perros de presa las penas traicioneras

Celando su cariño galopaban detrás

Y escondida en las aguas de su mirada buena

La muerte agazapada marcaba su compás

En vano yo alentaba febril una esperanza

Clavo en mi carne viva sus garras el dolor

Y mientras en las calles en loca algarabía

El carnaval del mundo gozaba y se reía

Burlándose el destino me robo su amor

Porque sus alas tan cruel quebró la vida

Porque esta mueca siniestra de la suerte

Quise abrigarla y más pudo la muerte

Como me duele y se ahonda esta herida

Yo se que ahora vendrán caras extrañas

Con su limosna de alivio a mi tormento

Todo es mentira, mentira es el lamento

Hoy esta solo mi corazón

Zijn ogen gingen dicht en de wereld gaat verder

Zijn mond die van mij was, kust me niet langer

De echo's van zijn klinkende lach vervaagden

En deze stilte is wreed, het doet me zoveel pijn

De vrome zoetheid van haar handen was van mij

die mijn verdriet liefkozingen van vriendelijkheid gaf

En nu ik het me herinner verzonk het in mijn gebrokenheid

De gespannen tranen weigeren te stromen

En ik heb niet de troost dat ik kan huilen

Omdat zijn vleugels zo wreed het leven braken

Omdat deze sinistere grimas van geluk

Ik wilde haar onderdak bieden en de dood was sterker

Hoe deze wond pijn doet en verdiept

Ik weet dat er nu vreemde gezichten zullen komen

Met uw aalmoes van opluchting tot mijn kwelling

Alles is een leugen, een leugen is de klaagzang

Vandaag is mijn hart alleen

Als roofhonden het verraderlijke verdriet

Jaloers op hun liefde galoppeerden ze erachteraan

En verborgen in de wateren van haar goede blik

Gehurkte dood markeerde zijn beat

Tevergeefs stimuleerde ik koortsachtig een hoop

Levend in mijn vlees genageld zijn klauwen de pijn

En terwijl in de straten in gekke drukte

Het carnaval van de wereld genoot en lachte

Spottend lot Ik heb zijn liefde gestolen

Omdat zijn vleugels zo wreed het leven braken

Omdat deze sinistere grimas van geluk

Ik wilde haar onderdak bieden en de dood was sterker

Hoe deze wond pijn doet en verdiept

Ik weet dat er nu vreemde gezichten zullen komen

Met uw aalmoes van opluchting tot mijn kwelling

Alles is een leugen, een leugen is de klaagzang

Vandaag is mijn hart alleen