Siga el Corso - Carlos Gardel

Esa Colombina puso en sus ojeras

Humo de la hogera de su corazon

Aquella marquesa de la risa loca

Se pinto la boca por besar a un clown

Cruza del palco hasta el coche

Serpentina nerviosa y fina

Como un pintoresco broche sobre la noche de carnaval

Te quiero conocer saber adonde vas

Alegre mascarita, que me gritas al pasar:

«Quien soy?, Adonde voy?», «Adios… Adios… Adios…»

«Yo soy la misteriosa mujercita de tu afan»

No finjas ms la voz, abajo el antifaz

Tus ojos por el corso, van buscando mi ansiedad…

Descubrete, por fin… Tu risa me hace mal

Detras de tus desvios, todo el ao es Carnaval

Esa Colombina con sonora burla

Truena la corneta de una pizpireta dama de organdi…

Y entre grito y risa, linda maragata

Jura que la mata la pasin por mi

Bajo los chuscos carteles pasan los fieles

Del dios Jocundo y le van prendiendo

Al mundo sus cascabeles el carnaval…

Die Colombina in haar donkere kringen zette

Rook uit het vreugdevuur van zijn hart

Die markiezin met het gekke gelach

Hij schilderde zijn mond voor het kussen van een clown

Cross van de box naar de auto

Nerveus en fijne serpentijn

Als een bijzondere broche op carnavalsnacht

Ik wil je ontmoeten, weet waar je heen gaat

Vrolijk maskertje, dat tegen me schreeuwt als je langskomt:

"Wie ben ik? Waar ga ik heen?", "Tot ziens... Tot ziens... Tot ziens..."

«Ik ben de mysterieuze kleine vrouw van je fan»

Vals je stem niet meer, laat het masker zakken

Je ogen door de corso, ze zijn op zoek naar mijn angst...

Ontdek jezelf, eindelijk... Je lach maakt me misselijk

Achter je omwegen is het het hele jaar carnaval

Dat Colombina met sonore spot?

De cornet van een parmantige dame van organdi dondert...

En tussen schreeuwen en lachen, mooie maragata

Ze zweert dat haar passie voor mij haar doodt

Onder de grappige posters passeren de gelovigen

Van de jocundo-god en ze steken hem aan

Aan de wereld zijn klokken het carnaval...