El tabernero - Carlos Gardel

Tabernero que idiotizas, con tus brevajes de fuego,

Sigue llenando mi copa con tu maldito veneno

Hasta verme como loco revolcandome en el suelo

Sigue llenando mi copa, buen amigo tabernero.

Cuando me veas borracho, canturreando un tango obsceno,

Entre blasfemias y risas armar camorra a los ebrios,

No me arrojes a la calle, buen amigo tabernero,

Ten en cuenta que me embriago con tu maldito veneno.

Yo quiero matar el alma que idiotiza mi cerebro,

Muchos se embriagan con vino y otros se embriagan con besos.

Como ya no tengo amores, y los que tuve murieron,

Placer encuentro en el vino que me brinda el tabernero.

Todos los que son borrachos no es por el gusto de serlo,

Slo Dios conoce el alma que palpita en cada ebrio.

їNo ves mi copa vacia?

Echa vino, tabernero.

Que tengo el alma contenta, con tu maldito veneno

Sigue llenando mi copa, ja ja ja ja,

Que yo no tengo remedio.

Herbergier jij idioot, met je brouwsels van vuur,

Blijf mijn kopje vullen met je verdomde gif

Tot ik mezelf als een gek over de grond zie rollen

Blijf mijn kopje vullen, goede barman.

Als je me dronken ziet, een obscene tango neuriënd,

Tussen godslasteringen en gelach die de dronkaards bewapenen,

Gooi me niet op straat, beste herbergier,

Onthoud dat ik dronken word van je verdomde gif.

Ik wil de ziel doden die mijn hersenen stompzinnig maakt,

Velen worden dronken van wijn en anderen worden dronken van kussen.

Sinds ik geen liefdes meer heb, en degenen die ik was gestorven,

Ik vind plezier in de wijn die de herbergier me geeft.

Al degenen die dronken zijn, is niet voor de lol,

Alleen God kent de ziel die in elke dronkaard klopt.

Zie je mijn lege glas niet?

Schenk wijn in, barman.

Dat ik een gelukkige ziel heb, met je verdomde gif

Blijf mijn kopje vullen, ha ha ha ha,

Dat ik geen remedie heb.