Carminito - Carlos Gardel

Caminito que el tiempo ha borrado

Que juntos un día nos viste pasar

He venido por última vez

He venido a contarte mi mal

Caminito que entonces estabas

Bordado de trébol y juncos en flor

Una sombra ya pronto serás

Una sombra lo mismo que yo

Desde que se fue

Triste vivo yo

Caminito amigo

Yo también me voy

Desde que se fue

Nunca más volvió

Seguiré sus pasos…

Caminito, adiós

Caminito que todas las tardes

Feliz recorría cantando mi amor

No le digas, si vuelve a pasar

Que mi llanto tu suelo regó

Caminito cubierto de cardos

La mano del tiempo tu huella borró…

Yo a tu lado quisiera caer

Y que el tiempo nos mate a los dos

Klein pad dat de tijd heeft gewist

Dat je ons op een dag samen zag passeren

Ik ben voor de laatste keer gekomen

Ik ben gekomen om je mijn slechte te vertellen

kleine pad dat je toen was

Borduurwerk met klaver en riet in bloei

Straks ben je een schaduw

Een schaduw hetzelfde als ik

Sinds ze vertrokken

ik leef verdrietig

kleine pad vriend

ik ga ook weg

Sinds ze vertrokken

kwam nooit meer terug

Ik zal in je voetsporen treden...

Kleine weg, tot ziens

Elke middag een kleine wandeling

Gelukkig liep ik mijn liefde zingend

Vertel het hem niet, als het weer gebeurt

Dat mijn tranen je grond water gaven

distel bedekt pad

De hand van de tijd heeft je voetafdruk gewist...

Ik zou graag aan je zijde willen vallen

En laat de tijd ons allebei doden