Canchero - Carlos Gardel

Para el récord de mi vida sos una fácil carrera

que yo me animo a ganarte sin emoción ni final.

Te lo bato pa’que entiendas, en esta jerga burrera,

que vos sos una potranca para una penca cuadrera,

y yo, che vieja, ya he sido relojeao pa’l Nacional…

Vos sabés que de purrete tuve pinta de ligero;

era audaz, tenía clase, era guapo y seguidor.

Por la sangre de mi viejo salí bastante barrero,

y en esas biabas de barrio figuré siempre primero

ganando muchos finales a fuerza de corazón.

El cariño de una mina, que me llevaba doblado

en malicia y experiencia, me sacó de perdedor;

pero cuando estuve en peso y a la monta acostumbrado,

¡que te bata la percanta el juego que se le dió!

Ya después en la carpeta empecé a probar fortuna,

y muchas noches la suerte me fue amistosa y cordial.

Otras noches salí seco a chamuyar con la luna

por las calles solitarias del sensiblero arrabal.

Me hice de aguante en la timba y corrido en la milonga,

desconfiao en la carpeta, lo mismo que en el amor.

Yo he visto venirse abajo sin que nadie lo disponga

cien castillos de ilusiones por una causa mistonga,

y he visto llorar a guapos por mujeres como vos.

Ya ves que por ese lado vas muerta con tu espamento;

yo no quiero amor de besos, yo quiero amor de amistad.

Nada de palabras dulces, nada de mimos y cuentos;

yo busco una compañera pa' batirle lo que siento

y una mujer que aconseje con criterio y con bondad.

Voor mijn leven ben je een makkelijke vlucht

dat ik je durf te winnen zonder emotie of einde.

Ik sloeg het zodat je het begrijpt, in dit ezeljargon,

dat je een merrieveulen bent voor een penca cuadrera,

en ik, oude vrouw, zijn al in de gaten gehouden voor de Nationale...

Je weet dat ik er in mijn jeugd uitzag als een lichtgewicht;

hij was stoutmoedig, hij was stijlvol, hij was knap en een volgeling.

Door het bloed van mijn vader kwam ik er nogal modderig uit,

en in die buurtbiaba's dacht ik altijd eerst

het winnen van vele eindes met kracht van het hart.

De genegenheid van een mijn, die me verdubbelde

in boosaardigheid en ervaring heeft hij me uit de verliezer gehaald;

maar toen ik dik was en gewend was te rijden,

Moge de percanta je verslaan met het spel dat eraan is gegeven!

Later, in de map, begon ik mijn geluk te beproeven,

en vele nachten was het geluk vriendelijk en hartelijk voor mij.

Andere nachten ging ik droog naar Chamuyar met de maan

door de eenzame straten van de sentimentele buitenwijk.

Ik verdroeg uithoudingsvermogen in timba en rende in de milonga,

Ik wantrouw de map, net als in de liefde.

Ik heb het zien instorten zonder dat iemand het weggooide

honderd kastelen van illusies voor een mistonga-zaak,

En ik heb knappe mannen zien huilen om vrouwen zoals jij.

Je ziet dat je aan die kant dood bent met je espamento;

Ik wil geen liefde van kussen, ik wil liefde van vriendschap.

Geen lieve woorden, geen knuffels en verhalen;

Ik ben op zoek naar een partner om te verslaan wat ik voel

en een vrouw die oordeelkundig en vriendelijk adviseert.