Me Dá Pena Confesarlo - Carlos Gardel, Alfredo Le Pera

Nace el hombre en este mundo remanyao por el destino

Y prosigue su camino muy confiado del rigor

Sin pensar que la inclemencia de la vida sin amor

Va enredando su existencia en los tientos del dolor

Pero llega que un momento se da cuenta de su suerte

Y se amarga hasta la muerte sin tener ya salvacin

Pues comprende que la vida fue tan slo un metejn

Al perder la fe querida de su pobre corazn

Me da pena confesarlo, pero es triste, qu canejo!

El venirse tan abajo, derrotao y para viejo;

No es de hombre lamentarse pero al ver cmo me alejo

Sin poderlo remediar yo lloro sin querer… llorar

Si no fuera que el recuerdo de mi madre tan querida

Me acollara en esta vida con sentida devocin

No era yo quien aguantaba esta triste situacin

Ni el que as se contemplaba sin abrirse el corazn

Pero hay cosas, compaero, que ninguno las comprende

Uno a veces se defiende del dolor para vivir

Como aquel que haciendo alarde de coraje en el sufrir

No se mata de cobarde por temor de no morir

De mens wordt door het lot in deze wereld geboren

En hij vervolgt zijn pad met veel vertrouwen in striktheid

Zonder te denken dat de guur van het leven zonder liefde

Hij verstrikt zijn bestaan ​​in de aanraking van pijn

Maar er komt een tijd dat hij zijn geluk beseft

En hij wordt bitter tot de dood zonder redding te hebben

Nou, begrijp dat het leven gewoon een meth was

Door het dierbare geloof van zijn arme hart te verliezen

Het spijt me om het toe te geven, maar het is triest, wat een eikel!

Komt zo laag, verslagen en voor altijd;

Het is niet mannelijk om te jammeren, maar om te zien hoe ik wegloop

Zonder het te kunnen verhelpen, huil ik onbedoeld... huil

Als de herinnering aan mijn zo dierbare moeder er niet was

Ik zou mezelf in dit leven ketenen met oprechte toewijding

Ik was het niet die deze trieste situatie verdroeg

Zelfs niet degene die zo naar zichzelf keek zonder zijn hart te openen

Maar er zijn dingen, maat, die niemand begrijpt

Men verdedigt zich soms tegen pijn om te leven

Zoals degene die pronkt met moed in lijden

Dood jezelf niet als een lafaard uit angst om niet dood te gaan