Adios Muchachos Lm - Carlos Gardel

Adiós muchachos, compañeros de mi vida,

barra querida de aquellos tiempos.

Me toca a mi hoy emprender la retirada

debo alejarme de mi buena muchachada.

Adiós, muchachos, ya me voy y me resigno,

contra el destino nadie la talla.

Se terminaron para mí todas las farras.

Mi cuerpo enfermo no resiste más.

Acuden a mi mente recuerdos de otros tiempos,

de los bellos momentos que antaño disfruté,

cerquita de mi madre, santa viejita,

y de mi noviecita, que tanto idolatré.

Se acuerdan que era hermosa, más linda que una diosa,

y que brioso de amor, le di mi corazón.

Mas el Señor, celoso de sus encantos,

hundiéndome en el llanto se la llevó.

Es Dios el juez supremo, no hay quien se le resista,

Ya estoy acostumbrado, su ley a respetar,

pues mi vida deshizo con sus mandatos

llevándome a mi madre y a mi novia también.

Dos lágrimas sinceras derramo en mi partida

por la barra querida que nunca me olvidó,

y al dar a mis amigos mi adiós postrero

les doy con toda mi alma, mi bendición.

Adiós muchachos, compañeros de mi vida,

barra querida de aquellos tiempos.

Me toca a mi hoy emprender la retirada

debo alejarme de mi buena muchachada.

Adiós, muchachos, ya me voy y me resigno,

contra el destino nadie la calla.

Se terminaron para mí todas las farras.

Mi cuerpo enfermo no resiste más.

Vaarwel jongens, metgezellen van mijn leven,

geliefde bar van die tijd.

Vandaag is het mijn beurt om de terugtrekking uit te voeren

Ik moet weg van mijn brave meid.

Tot ziens, jongens, ik vertrek nu en ik neem ontslag,

tegen het lot kerft niemand het.

Alle feesten zijn voorbij voor mij.

Mijn zieke lichaam kan het niet meer weerstaan.

Herinneringen aan andere tijden komen in me op,

van de mooie momenten waar ik ooit van heb genoten,

dicht bij mijn moeder, heilige oude dame,

en mijn vriendin, die ik zo verafgoodde.

Ze herinneren zich dat ze mooi was, mooier dan een godin,

en hoe vurig van liefde gaf ik hem mijn hart.

Maar de Heer, jaloers op haar charmes,

Hij bracht me in tranen en nam haar mee.

God is de hoogste rechter, er is niemand die hem kan weerstaan,

Ik ben eraan gewend, uw wet te respecteren,

omdat mijn leven ongedaan werd gemaakt met zijn mandaten

mijn moeder en mijn vriendin ook meenemen.

Twee oprechte tranen die ik heb vergoten bij mijn vertrek

voor de lieve bar die me nooit vergat,

en toen ik mijn vrienden mijn laatste afscheid gaf

Ik geef je met heel mijn ziel, mijn zegen.

Vaarwel jongens, metgezellen van mijn leven,

geliefde bar van die tijd.

Vandaag is het mijn beurt om de terugtrekking uit te voeren

Ik moet weg van mijn brave meid.

Tot ziens, jongens, ik vertrek nu en ik neem ontslag,

tegen het lot houdt niemand haar de mond.

Alle feesten zijn voorbij voor mij.

Mijn zieke lichaam kan het niet meer weerstaan.