The Rain - Carlene Carter

How long

Has it been dear

Since we felt the rain

Endless were our summers

Until the weather changed

Our love was lifted like a harvest

No winter in your eyes

Now cold winds cut Right through us

And so the harvest dies

Stranded and lost without you

My pain lives in this house

It’s like your heart here

Empty and cold dear

My wild birds flying south

I know that you can hear me

Crying

Where did I

Go wrong

What brought this storm

Into your heart

After loving me so long

Someday

Maybe you’ll blame

All this on the rain

But until then

Love’s the one thing

I’ll never feel again

And after all my tears have

Drowned me

And nothing else

Remains

I’ll be one step short of heaven

Seeking shelter from the rain

Someday

Maybe you’ll blame

All this on the rain

But until then

Love’s the one thing

I’ll never feel again

Hoe lang

Is het lief geweest?

Sinds we de regen hebben gevoeld

Eindeloos waren onze zomers

Tot het weer veranderde

Onze liefde werd opgeheven als een oogst

Geen winter in je ogen

Nu snijden koude wind dwars door ons heen

En zo sterft de oogst

Gestrand en verloren zonder jou

Mijn pijn zit in dit huis

Het is alsof je hart hier is

Leeg en koud schat

Mijn wilde vogels vliegen naar het zuiden

Ik weet dat je me kunt horen

huilen

waar ben ik gebleven

Misgaan

Wat bracht deze storm?

In je hart

Na zo lang van me te hebben gehouden

ooit

Misschien geef je de schuld

Dit alles in de regen

Maar tot dan

Liefde is het enige

Ik zal nooit meer voelen

En na al mijn tranen hebben

mij verdronken

En niets anders

Stoffelijk overschot

Ik kom een ​​stap van de hemel af

Op zoek naar beschutting tegen de regen

ooit

Misschien geef je de schuld

Dit alles in de regen

Maar tot dan

Liefde is het enige

Ik zal nooit meer voelen