Rawalpindi Blues - Carla Bley, The Jazz Composer's Orchestra

JACK:

You got to give up

What you don’t want

To get what you do

His friends:

What will we ever do

With you?

Jack and parrot:

Rawalpindi blues

JACK:

Fountain lions fighting

For the view

Lonelier fish

In hats

Parrots so green

They make the sky seem

Blue

Look in my eyes

His friends:

And let me stay away

From you

Jack and parrot:

Rawalpindi blues

Breakneck teeth

Baby-faced finger

Pretending an end

A mockery of Ginger

In a gooey robe

It’s again it’s

Again it’s

Again

'Jack's traveling band'

Nurses dying their hair

Don’t care

If the horse it locked

The house still there

It doesn’t seem

To matter to them

The traces

Of horses

And pineapple

And cheese

And stiff caterpillars

On crackers

Kept track

In a field

By an informant monkey

Smoking eel

In the middle

Of a lake

His treading eyes

The chemical surprise

Between day and night

So late there is light

At the edge of the lake

Bullfrogs are

Having their throats

Cut

You pick hysterically

At your memory

O Rawalpindi!

JACK:

When we were alone

When she’d grab me

By my wishbone

As though

As though it alone

Were real

Ginger’d wish

And we’d win

And the bone

Would come true

His friends and desert women:

What will we ever do

With you?

What will we ever do

With you?

What will we ever do

With you?

'Desert band'

Sand shepherd:

(Again)

JACK:

Je moet opgeven

Wat je niet wilt

Om te krijgen wat je doet

Zijn vrienden:

Wat zullen we ooit doen?

Met jou?

Jack en papegaai:

Rawalpindi-blues

JACK:

Fonteinleeuwen vechten

Voor het uitzicht

Eenzamere vis

In hoeden

Papegaaien zo groen

Ze laten de lucht lijken

Blauw

Kijk in mijn ogen

Zijn vrienden:

En laat me wegblijven

Van jou

Jack en papegaai:

Rawalpindi-blues

Baanbrekende tanden

Babyfaced vinger

Doen alsof je een einde maakt

Een aanfluiting van Ginger

In een kleverige mantel

Het is weer zo

Nogmaals het is

Nog een keer

'Jack's reizende band'

Verpleegkundigen die hun haar verven

Maakt niet uit

Als het paard op slot zit

Het huis staat er nog

Het lijkt niet

Om van belang voor hen te zijn

de sporen

Van paarden

en ananas

En kaas

En stijve rupsen

Op crackers

Bijgehouden

In een veld

Door een informerende aap

paling roken

Middenin

Van een meer

Zijn betrappende ogen

De chemische verrassing

Tussen dag en nacht

Zo laat is het licht

Aan de rand van het meer

brulkikkers zijn

Hun keel hebben

Snee

Je kiest hysterisch

Ter herinnering

O Rawalpindi!

JACK:

Toen we alleen waren

Wanneer ze me zou grijpen

Bij mijn draagarm

Als hoewel

Alsof het alleen is

waren echt

Ginger'd wish

En we zouden winnen

en het bot

zou uitkomen

Zijn vrienden en woestijnvrouwen:

Wat zullen we ooit doen?

Met jou?

Wat zullen we ooit doen?

Met jou?

Wat zullen we ooit doen?

Met jou?

'Woestijnband'

Zand herder:

(Nog een keer)