Carmina Burana, Fortuna Imperatrix Mundi: O Fortuna - Carl Orff, Wilhelm Dunzter, The Hays Langley Orchestra

O Fortuna

velut luna

statu variabilis,

semper crescis

aut decrescis;

vita detestabilis

nunc obdurat

et tunc curat

ludo mentis aciem,

egestatem,

potestatem

dissolvit ut glaciem.

Sors immanis

et inanis,

rota tu volubilis,

status malus,

vana salus

semper dissolubilis,

obumbrata

et velata

michi quoque niteris;

nunc per ludum

dorsum nudum

fero tui sceleris.

Sors salutis

et virtutis

michi nunc contraria,

est affectus

et defectus

semper in angaria.

Hac in hora

sine mora

corde pulsum tangite;

quod per sortem

sternit fortem,

mecum omnes plangite!

O Fortune,

like the moon

you are constantly changing,

ever waxing

and waning;

hateful life

now oppresses

and then soothes

as fancy takes it;

poverty

and power

it melts them like ice.

Fate — monstrous

and empty,

you whirling wheel,

you are malevolent,

well-being is vain

and always fades to nothing,

shadowed

and veiled

you plague me too;

now through the game

I bring my bare back

to your villainy.

Fate, in health

and virtue,

is against me

driven on

and weighted down,

always enslaved.

So at this hour

without delay

pluck the vibrating strings;

since Fate

strikes down the strong man,

everyone weep with me!

O Fortuna

velut luna

statu variabilis,

semper crescis

aut decrescis;

vita detestabilis

nun obdurat

et tunc curator

ludo mentis aciem,

egestaat,

potestaat

los u glaciem op.

Sors immanis

et inanis,

rota tu volubilis,

status-malus,

vana salus

semper dissolubilis,

obumbrata

et velata

michi quoque niteris;

nun per ludum

dorsum nudum

fero tui sceleris.

Sors salutis

en virtutis

michi nunc contraria,

est affectus

et defectus

semper in angaria.

Hac in hora

sine mora

corde pulsum tangiet;

quod per sortem

sternit fort,

mecum omnes plangite!

O fortuin,

zoals de maan

je verandert voortdurend,

ooit harsen

en afnemend;

haatdragend leven

onderdrukt nu

en kalmeert dan

zoals je wilt;

armoede

en macht

het smelt ze als ijs.

Het lot — monsterlijk

en leeg,

jij draaiend wiel,

je bent kwaadaardig,

welzijn is ijdel

en vervaagt altijd tot niets,

overschaduwd

en gesluierd

je plaagt mij ook;

nu door het spel

Ik breng mijn blote rug

naar je schurk.

Het lot, in gezondheid

en deugd,

is tegen mij

voortgereden

en verzwaard,

altijd tot slaaf gemaakt.

Dus op dit uur

zonder vertraging

tokkel de trillende snaren;

sinds het lot

slaat de sterke man neer,

iedereen huilt met mij mee!