Surprise, Surprise - Caravan

After all this time it’s got no better

And the words just seem to pass me by So I think of you in the morning

Singing a song to fill my eyes

Here I go Can you sing along?

Stopped to say hello

Something overcame me Didn’t want to go and pass you by Looked at me so fair

Saw the sun upon you

Blow and slip through your hands

Summer stole away

All the breath within me Leavin' me gaspin' for some air

Have so much to say

Hardly seem to matter

You were more than some one day

Didn’t we believe we were so?

Didn’t we believe we were something?

Didn’t we believe we were more?

So much more than words can say

Suddenly sunshine, sudden love

When the years are gone

And we live on memories

Will you still remember me that way?

Like I do you too

No matter where I could be Something’s going to steal away

Didn’t we believe we were so?

Didn’t we believe we were something?

Didn’t we believe we were more?

So much more than I don’t know

Suddenly sunshine, sudden love

Didn’t want to go Didn’t want to leave you

Something pulling me back hurt me so Wakin' up I found feet upon the pillow

Head and shoulders on the ground

Na al die tijd is het niet beter geworden

En de woorden lijken gewoon aan me voorbij te gaan, dus ik denk aan je in de ochtend

Een lied zingen om mijn ogen te vullen

Hier ga ik, kun je meezingen?

Gestopt om gedag te zeggen

Iets overviel me Ik wilde niet gaan en je voorbijgaan Keek me zo eerlijk aan

Zag de zon op je

Blaas en glijd door je handen

De zomer stal weg

Alle adem in mij Laat me naar adem snakken

Heb zoveel te zeggen

Lijkt er nauwelijks toe te doen

Je was meer dan iemand op een dag

Geloofden we niet dat we dat waren?

Geloofden we niet dat we iets waren?

Geloofden we niet dat we meer waren?

Zoveel meer dan woorden kunnen zeggen

Plotseling zonneschijn, plotselinge liefde

Als de jaren voorbij zijn

En we leven op herinneringen

Zul je me nog zo herinneren?

Net als ik jou ook

Waar ik ook ben, er gaat iets stelen

Geloofden we niet dat we dat waren?

Geloofden we niet dat we iets waren?

Geloofden we niet dat we meer waren?

Zoveel meer dan ik niet weet

Plotseling zonneschijn, plotselinge liefde

Ik wilde niet gaan Ik wilde je niet verlaten

Iets dat me naar achteren trok, deed me pijn, dus werd wakker en vond voeten op het kussen

Met kop en schouders op de grond