The Strangulation Chair - Cannibal Corpse

Trapped in this prison awaiting my death

Condemned to die by draconian means

An eye for an eye is the rule of this land

But the victim in question did not die by my hand

A mockery of justice

Inequity

The murderer will live but I will die

Strapped to a chair unable to breathe

Other condemned have died before me

Constrained in the chair I saw fear in their eyes

The executioner smiled as he took their lives

Crushing their windpipes

Garroted

Throttled with iron they succumb to death

The Strangulation Chair

Constriction of the throat

No air for the lungs, no blood for the brain

A death I don’t deserve

Blameless of this crime

Only I know this is true

The Strangulation Chair

The spinal column breaks

Then my life will cease, my final release

A death I have not earned

But still have to face

They are the murderers now

My day has come now it’s my turn to die

Hands tied they lead me away

The executioner collars my neck

In terror I wait for my strangulation, my strangulation, my strangulation

Death

My mind slips to darkness

Unconscious forever

The crime they committed they will not know

The Strangulation Chair

Constriction of the throat

No air for the lungs, no blood for the brain

A death I don’t deserve

Blameless of this crime

Only I know this is true

The Strangulation Chair

The spinal column breaks

Then my life will cease, my final release

A death I have not earned

But still have to face

They are the murderers now

Gevangen in deze gevangenis in afwachting van mijn dood

Veroordeeld om met draconische middelen te sterven

Oog om oog is de regel van dit land

Maar het slachtoffer in kwestie stierf niet door mijn hand

Een aanfluiting van gerechtigheid

ongelijkheid

De moordenaar zal leven, maar ik zal sterven

Vastgebonden aan een stoel die niet kan ademen

Andere veroordeelden zijn voor mij gestorven

Opgesloten in de stoel zag ik angst in hun ogen

De beul glimlachte toen hij hen van het leven beroofde

Hun luchtpijpen verpletteren

gegarneerd

Gesmoord met ijzer bezwijken ze aan de dood

De wurgstoel

Vernauwing van de keel

Geen lucht voor de longen, geen bloed voor de hersenen

Een dood die ik niet verdien

Schuldig aan deze misdaad

Alleen ik weet dat dit waar is

De wurgstoel

De wervelkolom breekt

Dan houdt mijn leven op, mijn definitieve vrijlating

Een dood die ik niet heb verdiend

Maar moet nog steeds het hoofd bieden aan

Zij zijn nu de moordenaars

Mijn dag is aangebroken, nu is het mijn beurt om te sterven

Handen vastgebonden leiden ze me weg

De beul sluit me om de nek

In angst wacht ik op mijn wurging, mijn wurging, mijn wurging

Dood

Mijn gedachten dwalen af ​​naar de duisternis

Voor altijd bewusteloos

De misdaad die ze hebben begaan zullen ze niet weten

De wurgstoel

Vernauwing van de keel

Geen lucht voor de longen, geen bloed voor de hersenen

Een dood die ik niet verdien

Schuldig aan deze misdaad

Alleen ik weet dat dit waar is

De wurgstoel

De wervelkolom breekt

Dan houdt mijn leven op, mijn definitieve vrijlating

Een dood die ik niet heb verdiend

Maar moet nog steeds het hoofd bieden aan

Zij zijn nu de moordenaars