Bloodlands - Cannibal Corpse

I am lost and sickened

Disoriented by this bleak environment

How I came to be here escapes my memory

This is a desert

Deep scarlet grains stretch the horizon and the sickly brown sky

Gale force winds pepper my face

The sand tastes foul

The sand tastes like blood

Savagely cruel

Barren expanse

The atmosphere a caustic fog

Every breath reminds me of pain

Dust of dried blood filling my lungs

On the horizon I see a chasm

A distant pulse begins to beat

Suddenly a flash, spector of the past

Vision of mass murder, torrents of blood

The vision quickly ends

The wasteland still beckons

Plodding toward the chasm

I hear rushing liquid

My mind cannot conceive

The massacre I behold

An infinite river of cadavers

Buoyant in their own blood

Vertigo engulfs my brain

As my body fails and drops

A million corpses staring

Straining to survive, limbs flailing in the blood

Grapple with headless bodies

Hands of the dead are pulling me downward

Drowning in this river

Intestines are alive, like tentacles they choke

Situation hopeless

I submit to the fury of the river

Paralyzed with terror

Thousands of their thoughts

Are entering my mind

Conscious on their level

Every tortured death is experienced at once

Drowning in their anguish

Ordeal of their deaths now saturates my brain

Vengeful corpses shrieking

«Genocide, genocide, genocide, genocide!»

Ik ben verdwaald en misselijk

Gedesoriënteerd door deze sombere omgeving

Hoe ik hier ben beland, ontgaat mijn geheugen

Dit is een woestijn

Diepe scharlaken korrels strekken de horizon en de ziekelijk bruine lucht

Stormkracht winden peper mijn gezicht

Het zand smaakt vies

Het zand smaakt naar bloed

Wreed wreed

onvruchtbare uitgestrektheid

De sfeer een bijtende mist

Elke ademhaling doet me aan pijn denken

Stof van opgedroogd bloed vult mijn longen

Aan de horizon zie ik een kloof

Een verre pols begint te kloppen

Plots een flits, aanschouwer van het verleden

Visioen van massamoord, stortvloeden van bloed

Het visioen eindigt snel

De woestenij lonkt nog steeds

Sjokkend naar de afgrond

Ik hoor stromende vloeistof

Mijn geest kan niet zwanger worden

Het bloedbad dat ik aanschouw

Een oneindige rivier van kadavers

Drijvend in hun eigen bloed

Vertigo overspoelt mijn hersenen

Terwijl mijn lichaam faalt en zakt

Een miljoen lijken staren

Inspanning om te overleven, ledematen zwaaiend in het bloed

Worstelen met onthoofde lichamen

Handen van de doden trekken me naar beneden

Verdrinken in deze rivier

Darmen leven, als tentakels stikken ze

Situatie hopeloos

Ik onderwerp me aan de woede van de rivier

Verlamd van angst

Duizenden van hun gedachten

Komen mijn gedachten binnen

Bewust op hun niveau

Elke gemartelde dood wordt tegelijk ervaren

Verdrinken in hun angst

De beproeving van hun dood verzadigt nu mijn brein

Wraakzuchtige lijken krijsen

"Genocide, genocide, genocide, genocide!"