Mendigo Y Princesa - Camela

No sé que día será, está nublado y no para de llover…

Mi vieja guitarra y yo, con ella suelo hablar de amor

Aquí sentado en un cartón mojado

Mientras pienso en aquella mujer

Que pasa cerca de mí y no me ve, como cada mañana

Me pregunto, ¿a dónde irá, quién es?

No sé su nombre pero sé

Que por su amor daría lo que fuera

Y aunque no tengo riquezas

Que daría yo por que me quisiera

Y aquí estoy, pidiéndole a Dios, me oculte su belleza

No debí fijarme en ella

Si un mendigo soy, olvidé quién era…

Llega la noche otra vez, me quedo con su silencio y la soledad

Es la que me acompaña.

Siento tantas ganas de llorar…

Quiero dormir y así soñar con ella

Porque sólo en mis sueños podré

Tenerla cerca de mí, sentir su piel hasta el amanecer…

Ya sé que al despertar se irá.

No sé su nombre pero sé

(Estribillo)

Yo por su amor…

…Si un mendigo soy y ella una princesa

Ik weet niet welke dag het zal zijn, het is bewolkt en het stopt niet met regenen...

Mijn oude gitaar en ik, daarmee praat ik meestal over liefde

Zit hier op een nat karton

Terwijl ik aan die vrouw denk

Die langs me heen gaat en me niet ziet, zoals elke ochtend

Ik vraag me af, waar gaat hij heen, wie is hij?

Ik weet zijn naam niet, maar ik weet het

Dat hij voor zijn liefde alles zou geven

En hoewel ik geen rijkdom heb

Wat zou ik ervoor geven dat hij van me houdt?

En hier ben ik, God vragend om haar schoonheid voor mij te verbergen

Ik had haar niet moeten opmerken

Als ik een bedelaar ben, ben ik vergeten wie ik was...

De nacht komt weer, ik blijf bij je stilte en eenzaamheid

Het is degene die mij vergezelt.

Ik heb zo'n zin om te huilen...

Ik wil slapen en zo van haar dromen

Want alleen in mijn dromen kan ik

Haar dicht bij me hebben, haar huid voelen tot het ochtendgloren...

Ik weet al dat als je wakker wordt het zal verdwijnen.

Ik weet zijn naam niet, maar ik weet het

(Refrein)

Ik voor jouw liefde...

...Als ik een bedelaar ben en zij een prinses