Ellos - Camela

Soy Josefina, vengo de Bolivia, dejé mi país, a mis hijos, mi família…

No hay nada más triste, más doloroso tener que dejarlos, pero también vivo con

la esperanza, con la ilusion, de que, sé que algun dia estaré con ellos,

todo este esfuerzo, todo este sacrificio, todo este dolor que tengo aquí,

es muy fuerte.

Pero también sé que el dia de mañana, estaré con ellos y no habra

dicha más grande que estar con ellos

Por desgracia en la tierra, siempre hay fronteras, fronteras que cierran,

que encierran miserias, ellos se ayudaran siempre en sus caidas,

ellos intentan que sobre la alegria, estan unidos, todos forman uno,

todos con la misma ilusión

Ellos, se acurrucan en sus sueños para olvidar sufrimientos, soñando un mundo

mejor

Ten siempre presente que en cualquier callejón, ay un dolor, si entre todos les

mandamos un soplo de cariño, pronto aliviará ese dolor

Ten siempre presente que en cualquier corazón, verás amor, sea de el tó lo que

sea de cualquier cultura, de cualquier pueblo o religión

Lo que más duele es ver como les marginan, y les desprecian y aveces les

insultan, no se dan cuenta que somos iguales, todos somos hijos de un dios

Ellos, se acurrucan en sus sueños para olvidar sufrimientos, soñando un mundo

mejor

Ten siempre presente que en cualquier callejón, ay un dolor, si entre todos les

mandamos un soplo de cariño, pronto aliviará ese dolor

Ten siempre presente que en cualquier corazón, verás amor, sea de el tó lo que

sea de cualquier cultura, de cualquier pueblo o religión

Ellos són…

(Gracias a Sheila por esta letra)

Ik ben Josefina, ik kom uit Bolivia, ik heb mijn land verlaten, mijn kinderen, mijn familie...

Er is niets droeviger, pijnlijker om ze te moeten verlaten, maar ik leef ook mee

de hoop, met de illusie, dat ik weet dat ik op een dag bij hen zal zijn,

al deze moeite, al deze opoffering, al deze pijn die ik hier heb,

het is erg sterk.

Maar ik weet ook dat ik morgen bij hen zal zijn en dat er geen zal zijn

grotere vreugde dan bij hen te zijn

Helaas zijn er op aarde altijd grenzen, grenzen die sluiten,

die ellende bevatten, zullen ze elkaar altijd helpen bij hun val,

ze proberen dat op vreugde, ze zijn verenigd, ze vormen allemaal één,

allemaal met dezelfde illusie

Ze kruipen in hun dromen om het lijden te vergeten, dromend van een wereld

het beste

Houd er altijd rekening mee dat er in elk steegje pijn is, of zelfs van allemaal

We sturen een adem van liefde, het zal die pijn snel verlichten

Houd altijd in gedachten dat je in elk hart liefde zult zien, zij het van iedereen

behoren tot welke cultuur dan ook, van welk volk of welke religie dan ook

Wat het meeste pijn doet, is om te zien hoe ze worden gemarginaliseerd, en veracht en soms

ze beledigen, ze beseffen niet dat we gelijk zijn, we zijn allemaal kinderen van een god

Ze kruipen in hun dromen om het lijden te vergeten, dromend van een wereld

het beste

Houd er altijd rekening mee dat er in elk steegje pijn is, of zelfs van allemaal

We sturen een adem van liefde, het zal die pijn snel verlichten

Houd altijd in gedachten dat je in elk hart liefde zult zien, zij het van iedereen

behoren tot welke cultuur dan ook, van welk volk of welke religie dan ook

Zij zijn…

(Met dank aan Sheila voor deze teksten)