Common Man - Caamp

Common man, six foot tall he stands

Waiting on his date to some company party in France

And she’s late, the boss man said, «a quarter till eight»

And as nine rolled around at his watch he’s looking down

The ticking fate

And, oh, the funny thing about love is it makes you wait

He wore his good shoes

Now he’s walking them home with the homesick blues

Feeling like he fucked up

It’s all right he’ll get back up because he chooses to

His over-coat, speckled with snow he walks alone

Just then he turns his head and sees a girl of which they said the poets wrote

Don’t hesitate, my dear, don’t wait and put it all on the line

I’m a leap of faith my dear, and I’m slipping down your spine

I will wait my dear, till I’m dead or the end of my time

Oh, you let me know you’re mine

He went insane;

Oh, the thoughts of her tortured his brain

So he re-traced his steps so he would not forget where she’d been

But she was gone, just the scent of her lingered on

So he lived all of his days with his head stuck in a maze half stoned

Don’t hesitate my dear, don’t wait put it all on the line

I’m a leap of faith my dear, and I’m slipping down your spine

I will wait my dear till I’m dead or the end of my time

Oh, you let me know you’re mine

Oh, you let me know you’re mine

Gewone man, zes voet lang hij staat

Wachten op zijn date op een bedrijfsfeestje in Frankrijk

En ze is laat, zei de baas, «kwart voor acht»

En terwijl negen ronddraaiden op zijn horloge, kijkt hij naar beneden

Het tikkende lot

En, oh, het grappige van liefde is dat het je laat wachten

Hij droeg zijn goede schoenen

Nu brengt hij ze naar huis met de heimwee-blues

Het gevoel hebben dat hij het verpest heeft

Het is goed dat hij weer opstaat omdat hij ervoor kiest om

Zijn overjas, gespikkeld met sneeuw loopt hij alleen

Op dat moment draait hij zijn hoofd om en ziet een meisje waarvan ze zeiden dat de dichters schreven

Aarzel niet, mijn lief, wacht niet en zet het allemaal op de lijn

Ik ben een sprong in het diepe, mijn liefste, en ik gleed langs je ruggengraat

Ik zal wachten mijn liefste, tot ik dood ben of het einde van mijn tijd

Oh, je laat me weten dat je van mij bent

Hij werd gek;

Oh, de gedachten aan haar martelden zijn brein

Dus hij volgde zijn stappen zodat hij niet zou vergeten waar ze was geweest

Maar ze was weg, alleen de geur van haar bleef hangen

Dus hij leefde al zijn dagen met zijn hoofd vast in een doolhof, half stoned

Aarzel niet mijn schat, wacht niet, zet het allemaal aan de lijn

Ik ben een sprong in het diepe, mijn liefste, en ik gleed langs je ruggengraat

Ik zal wachten mijn liefste tot ik dood ben of het einde van mijn tijd

Oh, je laat me weten dat je van mij bent

Oh, je laat me weten dat je van mij bent